| affīnis, affīne |
angrenzend | |
| affīnis, affīne |
benachbart | |
| affīnis, affīnis m |
Grenznachbar | |
| ager RÅmÄnus |
das römische Gebiet | |
| aura populÄris |
Volksgunst | |
| auram populÄrem captÅ |
strebe nach der Gunst des Volkes | |
| colÅnia, colÅniae f |
Ansiedelung | |
| colÅnia, colÅniae f |
Pflanzstadt | |
| colÅnia, colÅniae f |
Pflanzort | |
| colÅnia, colÅniae f |
Tochterstadt | |
| colÅnia, colÅniae f |
Niederlassung | |
| colÅnia, colÅniae f |
Kolonie | |
| colÅnus, colÅnÄ« m |
Bauer | |
| cÅnfÄ«nis, cÅnfÄ«ne |
angrenzend | |
| cÅnfÄ«nis, cÅnfÄ«ne |
benachbart | |
| cÅnfÄ«nis, cÅnfÄ«nis m |
Grenznachbar | |
| favor populī |
Volksgunst | |
| fīnēs, fīnium m |
Grenzen | |
| fīnēs, fīnium m |
Land | |
| fīnēs, fīnium m |
Gebiet | |
| fīnēs, fīnium m |
Bezirk | |
| fīnis, fīnis m |
Grenze | |
| fÄ«nitimÄ«, fÄ«nitimÅrum n |
Grenznachbarn | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
angrenzend | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
benachbart | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
nahestehend | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
naheliegend | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
sehr nahe verwandt | |
| fīnitimus, fīnitima, fīnitimum (fīnitumus) |
sehr ähnlich | |
| gēns, gentis f |
Völkerschaft | |
| gēns, gentis f |
Volksstamm | |
| gēns, gentis f |
Kanton | |
| gēns, gentis f |
Gau | |
| gentīlis, gentīle |
zum Volksstamm gehörig | |
| gentīlis, gentīle |
landsmännisch | |
| gentīlis, gentīle |
vaterländisch | |
| gentīlis, gentīle |
heimatlich | |
| gentīlis, gentīle |
national | |
| gentīlis, gentīle |
völkisch | |
| lÄ“x IÅ«lia mÅ«nicipÄlis |
Caesars Gemeindeordnung für die Landstädte | |
| mūniceps, mūnicipis c |
Mitbürger (Mitbürgerin) | |
| mūniceps, mūnicipis c |
Landsmann (Landsmännin) | |
| mūniceps, mūnicipis m |
Bürger eines Munizipiums | |
| mūniceps, mūnicipis m |
Munizipalbürger | |
| mÅ«nicipÄlis, mÅ«nicipÄle |
zu einem Munizipium gehörig | |
| mÅ«nicipÄlis, mÅ«nicipÄle |
kleinstädtisch | |
| mÅ«nicipÄlis, mÅ«nicipÄle |
spießbürgerlich | |
| mūnicipium, mūnicipiī n |
Landstadt | |
| mūnicipium, mūnicipiī n |
Bundesstadt | |
| nÄtiÅ, nÄtiÅnis f |
Nation | |
| nÄtiÅ, nÄtiÅnis f |
Volksstamm | |
| oppidÄnus, oppidÄna, oppidÄnum |
städtisch | |
| oppidÄnus, oppidÄna, oppidÄnum |
kleinstädtisch | |
| oppidÄnus, oppidÄnÄ« m |
Städter | |
| oppidÄnus, oppidÄnÄ« m |
Stadtbewohner | |
| oppidum, oppidī n |
fester Platz | |
| oppidum, oppidī n |
Stadt | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
dörflich | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
ländlich | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
bäuerisch | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
ungelehrt | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
zivil | |
| pÄgÄnus, pÄgÄna, pÄgÄnum |
heidnisch | |
| pÄgÄnus, pÄgÄnÄ« m |
Dorfbewohner | |
| pÄgÄnus, pÄgÄnÄ« m |
Bauer | |
| pÄgus, pÄgÄ« m |
Landgemeinde | |
| pÄgus, pÄgÄ« m |
Dorf | |
| pÄgus, pÄgÄ« m |
Bezirk | |
| pÄgus, pÄgÄ« m |
Gau | |
| pÄgus, pÄgÄ« m |
Kanton | |
| peregrē |
außerhalb der Stadt | |
| peregrē |
über Land | |
| peregrē |
in der Fremde | |
| peregrē |
im Ausland | |
| peregrē |
aus dem Ausland | |
| peregrē |
von auswärts | |
| peregrē |
ins Ausland | |
| peregrē |
in die Fremde | |
| populÄris, populÄre |
zum selben Volk gehörig | |
| populÄris, populÄre |
landsmännisch | |
| populÄris, populÄre |
einheimisch | |
| populÄris, populÄre |
inländisch | |
| populÄris, populÄre |
volkstümlich (populär) | |
| populÄris, populÄre |
gewöhnlich | |
| populÄ«, populÅrum m |
Leute | |
| populus RÅmÄnus |
das römische Volk | |
| populus, populī m |
Volk | |
| populus, populī m |
Gemeinde | |
| populus, populī m |
Völkerschaft | |
| populus, populī m |
Menge | |
| populus, populī m |
Schar | |
| populus, populī m |
Schwarm | |
| populus, populī m |
Gemeindekasse | |
| populus, populī m |
Bevölkerung | |
| rūre |
vom Land | |
| rūre |
vom Landgut | |
| rūrī |
auf dem Land | |
| rūrī |
auf dem Landgut | |
| rūs |
aufs Land | |
| rūs |
aufs Landut | |
| rūs, rūris n |
Land | |
| rūs, rūris n |
Feld | |
| rūs, rūris n |
Landbesitz | |
| rūs, rūris n |
Landgut | |
| rūsticus, rūstica, rūsticum |
ländlich | |
| rūsticus, rūstica, rūsticum |
ungeschliffen (grob) | |
| rūsticus, rūsticī m |
Bauer | |
| rūsticus, rūsticī m |
Landmann | |
| rūsticus, rūsticī m |
Grobian | |
| suburbÄnum, suburbÄnÄ« n |
stadtnahes Landgut | |
| suburbÄnus, suburbÄna, suburbÄnum |
nahe bei der Stadt | |
| suburbÄnus, suburbÄna, suburbÄnum |
vorstädtisch | |
| tribus rūstica |
ländlicher Bezirk | |
| tribus urbÄna |
städtischer Bezirk | |
| tribus, tribūs f |
Stadtbezirk | |
| tribus, tribūs f |
Gemeindebezirk | |
| tribūtus, tribūta, tribūtum |
nach Tribus (Bezirken) eingerichtet | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
zur Stadt gehörig | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
städtisch | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
fein | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
gebildet | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
geistreich | |
| urbÄnus, urbÄna, urbÄnum |
witzig | |
| urbs, urbis f |
Stadt | |
| urbs, urbis f |
Hauptstadt | |
| vÄ«cÄnus, vÄ«cÄna, vÄ«cÄnum |
auf dem Dorfe wohnend | |
| vÄ«cÄnus, vÄ«cÄna, vÄ«cÄnum |
dörflich | |
| vÄ«cÄnus, vÄ«cÄnÄ« m |
Dorfbewohner | |
| vīcīna, vīcīnae f |
Nachbarin | |
| vÄ«cÄ«nitÄs, vÄ«cÄ«nitÄtis f |
Nachbarschaft | |
| vÄ«cÄ«nitÄs, vÄ«cÄ«nitÄtis f |
Verwandtschaft | |
| vīcīnus, vīcīna, vīcīnum |
nahe | |
| vīcīnus, vīcīna, vīcīnum |
verwandt mit etwas | |
| vīcīnus, vīcīna, vīcīnum |
einer Sache nahekommend | |
| vīcīnus, vīcīna, vīcīnum |
ähnlich | |
| vīcīnus, vīcīna, vīcīnum |
benachbart | |
| vīcīnus, vīcīnī m |
Nachbar | |
| vīcus, vīcī m |
Dorf | |
| vīcus, vīcī m |
Gehöft | |
| vīcus, vīcī m |
Landgut | |
| vīcus, vīcī m |
Bauernhof | |
| vīcus, vīcī m |
Stadtviertel | |
| vīcus, vīcī m |
Häuserreihe | |
| vīcus, vīcī m |
Gasse | |