Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

Apollodoros 2,3,1,1 - 2,4,3,8

Bellerophontes, Akrisios, Danae und Perseus

 
sagsin.jpg (1095 Byte) sagdex.jpg (1082 Byte)
 

 

(2,3,1,1) Βελλεροφόντης δὲ ὁ Γλαύκου τοῦ Σισύφου, κτείνας ἀκουσίως ἀδελφὸν Δηλιάδην, ὡς δέ τινές φασι Πειρῆνα, ἄλλοι δὲ Ἀλκιμένην, πρὸς Προῖτον ἐλθὼν καθαίρεται. καὶ αὐτοῦ Σθενέβοια ἔρωτα ἴσχει, καὶ προσπέμπει λόγους περὶ συνουσίας. (2,3,1,2) τοῦ δὲ ἀπαρνουμένου, λέγει πρὸς Προῖτον, ὅτι Βελλεροφόντης αὐτῇ περὶ φθορᾶς προσεπέμψατο λόγους. Προῖτος δὲ πιστεύσας ἔδωκεν ἐπιστολὰς αὐτῷ πρὸς ᾿Ιοβάτην κομίσαι, ἐν αἷς ἐνεγέγραπτο Βελλεροφόντην ἀποκτεῖναι.  (2,30) Bellerophontes, der Sohn des Glaukos und somit Enkel des Sisyphos, hatte unabsichtlich seinen Bruder Deliades, einige sagen Peiren, andere Alkimenes, getötet. Er kommt zu Proitos und wird entsühnt. Stheneboia verliebt sich in ihn und bietet ihm ein Schäferstündchen an. Als der aber ablehnt, sagt sie zu Proitos, Bellerophontes habe ihr ein ehrenrühriges Angebot gemacht. Proitos glaubte es. Er gab ihm einen Brief, den er Iobates überbringen solle. In ihm stand, er solle Bellerophontes töten.
(2,3,1,3) Ἰοβάτης δὲ ἀναγνοὺς ἐπέταξεν αὐτῷ Χίμαιραν κτεῖναι, νομίζων αὐτὸν ὑπὸ τοῦ θηρίου διαφθαρήσεσθαι· ἦν γὰρ οὐ μόνον ἑνὶ ἀλλὰ πολλοῖς οὐκ εὐάλωτον, εἶχε δὲ προτομὴν μὲν λέοντος, οὐρὰν δὲ δράκοντος, τρίτην δὲ κεφαλὴν μέσην αἰγός, δι' ἧς πῦρ ἀνίει. (2,3,1,4) καὶ τὴν χώραν διέφθειρε, καὶ τὰ βοσκήματα ἐλυμαίνετο· μία γὰρ φύσις τριῶν θηρίων εἶχε δύναμιν. λέγεται δὲ τραφῆναι μὲν ὑπὸ Ἀμισωδάρου, καθάπερ εἴρηκε καὶ Ὅμηρος, γεννηθῆναι δὲ ἐκ Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης, καθὼς Ἡσίοδος ἱστορεῖ. (2,30) Iobates las ihn und trug ihm auf, die Chimaira zu töten. Er glaubte nämlich, dass er durch das Tier zu Tode komme. Denn es war nicht nur für einen, sondern sogar für viele nur schwer zu erlegen. Es hatte das Gesicht eines Löwen, den Schwanz eines Drachen und den Kopf einer Ziege als dritten in der Mitte, aus dem es Feuer ausstieß. Es verheerte das Land und machte die Herden zu Schanden. Denn obwohl Einzelwesen, hatte es die Kraft dreier Tiere. Amisodaros soll es aufgezogen haben, wie auch Homer sagt. Es stammt aber von Typhon und Echidna, wie Hesiod ausführt.
(2,3,2,1) ἀναβιβάσας οὖν ἑαυτὸν ὁ Βελλεροφόντης ἐπὶ τὸν Πήγασον, ὃν εἶχεν ἵππον ἐκ Μεδούσης πτηνὸν γεγεννημένον καὶ Ποσειδῶνος, ἀρθεὶς εἰς ὕψος ἀπὸ τούτου κατετόξευσε τὴν Χίμαιραν. (2,3,2,2) μετὰ δὲ τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἐπέταξεν αὐτῷ Σολύμοις μαχεσθῆναι. ὡς δὲ ἐτελεύτησε καὶ τοῦτον, Ἀμαζόσιν ἐπέταξεν ἀγωνίσασθαι αὐτόν. (2,3,2,3) ὡς δὲ καὶ ταύτας ἀπέκτεινε, τοὺς τότε νεότητι Λυκίων διαφέρειν δοκοῦντας ἐπιλέξας ἐπέταξεν ἀποκτεῖναι λοχήσαντας. ὡς δὲ καὶ τούτους ἀπέκτεινε πάντας, θαυμάσας τὴν δύναμιν αὐτοῦ ὁ Ἰοβάτης τά τε γράμματα ἔδειξε καὶ παρ' αὐτῷ μένειν ἠξίωσε· δοὺς δὲ αὐτῷ τὴν θυγατέρα Φιλονόην καὶ θνήσκων τὴν βασιλείαν κατέλιπεν. (2,32) Bellerophontes bestieg nun den Pegasos, das geflügelte Pferd, das er hatte und das von  der Medusa und Poseidon abstammte. Von diesem herab erschoss er, nachdem er sich in die Höhe erhoben hatte, die Chimaira. Nach diesem  Kampf trug er ihm auf, gegen die Solymer zu kämpfen. Sobald er diesen beendet hatte, trug er ihm auf, gegen die Amazonen zu kämpfen. (2,33) Sobald er auch diese getötet hatte, sammelte er alle, die sich an Jugendkraft damals unter den Lykiern auszuzeichnen schienen, und gab ihnen den Auftrag, ihm aufzulauern und ihn zu töten. Sobald er aber auch die alle getötet hatte, erstaunte Iobates über seine Kraft und zeigte ihm den Brief. Er forderte ihn auf, bei ihm zu bleiben. Er gab ihm seine Tochter Philonoe und hinterließ ihm bei seinem Tod sein Königtum.
(2,4,1,1) Ἀκρισίῳ δὲ περὶ παίδων γενέσεως ἀρρένων χρηστηριαζομένῳ ὁ θεὸς ἔφη γενέσθαι παῖδα ἐκ τῆς θυγατρός, ὃς αὐτὸν ἀποκτενεῖ. δείσας δὲ ὁ ᾿Ακρίσιος τοῦτο, ὑπὸ γῆν θάλαμον κατασκευάσας χάλκεον τὴν Δανάην ἐφρούρει. (2,4,1,2) ταύτην μέν, ὡς ἔνιοι λέγουσιν, ἔφθειρε Προῖτος, ὅθεν αὐτοῖς καὶ ἡ στάσις ἐκινήθη· ὡς δὲ ἔνιοί φασι, Ζεὺς μεταμορφωθεὶς εἰς χρυσὸν καὶ διὰ τῆς ὀροφῆς εἰς τοὺς Δανάης εἰσρυεὶς κόλπους συνῆλθεν. (2,4,1,3) αἰσθόμενος δὲ Ἀκρίσιος ὕστερον ἐξ αὐτῆς γεγεννημένον Περσέα, μὴ πιστεύσας ὑπὸ Διὸς ἐφθάρθαι, τὴν θυγατέρα μετὰ τοῦ παιδὸς εἰς λάρνακα βαλὼν ἔρριψεν εἰς θάλασσαν. προσενεχθείσης δὲ τῆς λάρνακος Σερίφῳ Δίκτυς ἄρας ἀνέθρεψε τοῦτον. (2,34) Als Akrisios das Orakel wegen männlicher Nachkommen befragte, antwortete der Gott, seine Tochter werde einen Sohn bekommen, der ihn töten werde. Aus Angst davor ließ Akrisios überirdisch ein ehernes Gemach errichten und Danae darin bewachen. Sie schändete, wie einige sagen, Proitos, woraus sich auch ihr Streit entwickelt habe. Wie aber auch einige berichten, habe sich Zeus in Gold verwandelt, sei durch das Dach eingeflossen und habe sich im Schoß der Danae gesammelt. (2,35) Als Akrisios später dahinter kam, dass sie Perseus geboren hatte, glaubte er nicht, dass sie von Zeus geschändet worden sei. Er steckte seine Tochter samt dem Kind in eine Holzkiste und warf sie ins Meer. Die Kiste trieb bei Seriphos an. Diktys holte ihn heraus und zog ihn auf. 
(2,4,2,1) βασιλεύων δὲ τῆς Σερίφου Πολυδέκτης ἀδελφὸς Δίκτυος, Δανάης ἐρασθείς, καὶ ἠνδρωμένου Περσέως μὴ δυνάμενος αὐτῇ συνελθεῖν, συνεκάλει τοὺς φίλους, μεθ' ὧν καὶ Περσέα, λέγων ἔρανον συνάγειν ἐπὶ τοὺς ῾Ιπποδαμείας τῆς Οἰνομάου γάμους. (2,4,2,2) τοῦ δὲ Περσέως εἰπόντος καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τῆς Γοργόνος οὐκ ἀντερεῖν, παρὰ μὲν τῶν λοιπῶν ᾔτησεν ἵππους, παρὰ δὲ τοῦ Περσέως οὐ λαβὼν τοὺς ἵππους ἐπέταξε τῆς Γοργόνος κομίζειν τὴν κεφαλήν. (2,36) König von Seriphos war Polydektes, der Bruder des Diktys. Er hatte sich in Danae verliebt, konnte  aber - Perseus war inzwischen zum Mann gereift - nicht mit ihr zusammenkommen. Er ruft seine Freunde zusammen, unter ihnen auch Perseus, und sagt, er werde Beiträge zur Hochzeit der Hippodameia, der Tochter des Oinomaos, einsammeln. Als Perseus sagte, er werde selbst um den Kopf der Gorgo nicht widersprechen, verlangte er von den übrigen Pferde, von Perseus aber nahm er keine Pferde, sondern trug ihm auf, den Kopf der Gorgo zu bringen.
(2,4,2,3) ὁ δὲ Ἑρμοῦ καὶ Ἀθηνᾶς προκαθηγουμένων ἐπὶ τὰς Φόρκου παραγίνεται θυγατέρας, Ἐνυὼ καὶ Πεφρηδὼ καὶ Δεινώ· ἦσαν δὲ αὗται Κητοῦς τε καὶ Φόρκου, Γοργόνων ἀδελφαί, γραῖαι ἐκ γενετῆς. ἕνα τε ὀφθαλμὸν αἱ τρεῖς καὶ ἕνα ὀδόντα εἶχον, καὶ ταῦτα παρὰ μέρος ἤμειβον ἀλλήλαις. (2,4,2,4) ὧν κυριεύσας ὁ Περσεύς, ὡς ἀπῄτουν, ἔφη δώσειν ἂν ὑφηγήσωνται τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ τὰς νύμφας φέρουσαν. (2,37) Der begibt sich entsprechend den Anweisungen des Hermes und der Athena zu Enyo, Pephredo und Deino, den Töchtern des Phorkos. Sie waren Kinder der Keto und des Phorkos, Schwestern der Gorgonen, alt (Graien) von Geburt an (Taf.1,9). Sie hatten zu dritt nur ein Auge und nur einen Zahn. Beides gaben sie der Reihe nach einander weiter, beides brachte Perseus in seine Gewalt. Als sie es zurückforderten, sagte er, er wolle es ihnen geben, wenn sie ihm Anweisungen für den Weg zu den Nymphen gäben.
αὗται δὲ αἱ νύμφαι πτηνὰ εἶχον πέδιλα καὶ τὴν κίβισιν, ἥν φασιν εἶναι πήραν· [Πίνδαρος δὲ καὶ Ἡσίοδος ἐν Ἀσπίδι ἐπὶ τοῦ Περσέως· πᾶν δὲ μετάφρενον εἶχε [κάρα] δεινοῖο πελώρου [Γοργοῦς], ἀμφὶ δέ μιν κίβισις θέε. εἴρηται δὲ παρὰ τὸ κεῖσθαι ἐκεῖ ἐσθῆτα καὶ τὴν τροφήν.] εἶχον δὲ καὶ τὴν [Ἅιδος] κυνῆν. (2,38) Diese Nymphen hatten Flügelschuhe und den Ranzen ("Kibisis"), von dem man sagt, er sei ein Brotsack. [Pindar und Hesiod im "Schild" zu Perseus: Ganz füllte seinen Rücken der Kopf des schrecklichen Ungeheuers [der Gorgo] und rings um ihn lief der Ranzen. Er  heißt so ("Kibisis"), weil in ihm Kleidung und Nahrung verstaut sind ("κεῖσθαι").] (2,39) Sie hatten auch die Kappe des Hades.
(2,4,2,5) ὑφηγησαμένων δὲ τῶν Φορκίδων, ἀποδοὺς τόν τε ὀδόντα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν αὐταῖς, καὶ παραγενόμενος πρὸς τὰς νύμφας, καὶ τυχὼν ὧν ἐσπούδαζε, τὴν μὲν κίβισιν περιεβάλετο, τὰ δὲ πέδιλα τοῖς σφυροῖς προσήρμοσε, τὴν δὲ κυνῆν τῇ κεφαλῇ ἐπέθετο. (2,4,2,6) ταύτην ἔχων αὐτὸς μὲν οὓς ἤθελεν ἔβλεπεν, ὑπὸ ἄλλων δὲ οὐχ ἑωρᾶτο. λαβὼν δὲ καὶ παρὰ Ἑρμοῦ ἀδαμαντίνην ἅρπην, πετόμενος εἰς τὸν Ὠκεανὸν ἧκε καὶ κατέλαβε τὰς Γοργόνας κοιμωμένας. Als ihn die Phorkiden angewiesen hatten, gab er ihnen ihr Auge und ihren Zahn zurück. Er gelangte zu den Nymphen und erlangte, woran ihm gelegen war. Er legte sich den Ranzen um, passte die Sandalen seinen Knöcheln an und setzte sich die Kappe auf den Kopf. Mit ihr konnte er selbst sehen, wen er wollte, von anderen aber nicht gesehen werden. Von Hermes bekam er auch eine Sichel aus Stahl, kam im Fluge zum Okeanos und überraschte die Gorgonen im Schlaf.
(2,4,2,7) ἦσαν δὲ αὗται Σθενὼ Εὐρυάλη Μέδουσα. μόνη δὲ ἦν θνητὴ Μέδουσα· διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν ταύτης κεφαλὴν Περσεὺς ἐπέμφθη. εἶχον δὲ αἱ Γοργόνες κεφαλὰς μὲν περιεσπειραμένας φολίσι δρακόντων, ὀδόντας δὲ μεγάλους ὡς συῶν, καὶ χεῖρας χαλκᾶς, καὶ πτέρυγας χρυσᾶς, δι' ὧν ἐπέτοντο. τοὺς δὲ ἰδόντας λίθους ἐποίουν. (2,4,2,8) ἐπιστὰς οὖν αὐταῖς ὁ Περσεὺς κοιμωμέναις, κατευθυνούσης τὴν χεῖρα Ἀθηνᾶς, ἀπεστραμμένος καὶ βλέπων εἰς ἀσπίδα χαλκῆν, δι' ἧς τὴν εἰκόνα τῆς Γοργόνος ἔβλεπεν, ἐκαρατόμησεν αὐτήν. (2,4,2,9) ἀποτμηθείσης δὲ τῆς κεφαλῆς, ἐκ τῆς Γοργόνος ἐξέθορε Πήγασος πτηνὸς ἵππος, καὶ Χρυσάωρ ὁ Γηρυόνου πατήρ· τούτους δὲ ἐγέννησεν ἐκ Ποσειδῶνος. (2,40) Diese waren Stheno, Euryale und Medusa. Allein Medusa war sterblich. Deshalb wurde Perseus auch nur nach ihrem Kopf geschickt. Der Kopf der Gorgonen war mit Drachenschuppen übersät. Sie hatten große Zähne, wie die Hauer von Schweinen, eherne Klauen und goldene Flügel zum Fliegen. (2,41) Jeden, der sie sah, machten sie zu Stein. Perseus trat nun, während sie schliefen, an sie heran. Athena führte ihm die Hand und er enthauptete die Gorgo, abgewendet, mit dem Blick in einen ehernen Schild, in dem er ihr Spiegelbild sah. (2,42) Als das Gorgonenhaupt abgeschlagen war, entsprangen ihr das Flügelpferd Pegasos und Chrysaor, des Geryones Vater. Diese hatte sie von Poseidon empfangen.
(2,4,3,1) ὁ μὲν οὖν Περσεὺς ἐνθέμενος εἰς τὴν κίβισιν τὴν κεφαλὴν τῆς Μεδούσης ὀπίσω πάλιν ἐχώρει, αἱ δὲ Γοργόνες ἐκ τῆς κοίτης ἀναπτᾶσαι τὸν Περσέα ἐδίωκον, καὶ συνιδεῖν αὐτὸν οὐκ ἠδύναντο διὰ τὴν κυνῆν· ἀπεκρύπτετο γὰρ ὑπ' αὐτῆς. Perseus steckte nun das Medusenhaupt in den Ranzen ung kehrte wieder zurück. Die Gorgonen fuhren von ihrem Lager hoch und verfolgten Perseus. Aber sie konnten ihn wegen der Kappe nicht erblicken; denn unter ihr wurde er verborgen. 
(2,4,3,2) παραγενόμενος δὲ εἰς Αἰθιοπίαν, ἧς ἐβασίλευε Κηφεύς, εὗρε τὴν τούτου θυγατέρα Ἀνδρομέδαν παρακειμένην βορὰν θαλασσίῳ κήτει. Κασσιέπεια γὰρ ἡ Κηφέως γυνὴ Νηρηίσιν ἤρισε περὶ κάλλους, καὶ πασῶν εἶναι κρείσσων ηὔχησεν· ὅθεν αἱ Νηρηίδες ἐμήνισαν, καὶ Ποσειδῶν αὐταῖς συνοργισθεὶς πλήμμυράν τε ἐπὶ τὴν χώραν ἔπεμψε καὶ κῆτος. (2,4,3,3) Ἅμμωνος δὲ χρήσαντος τὴν ἀπαλλαγὴν τῆς συμφορᾶς, ἐὰν ἡ Κασσιεπείας θυγάτηρ Ἀνδρομέδα προτεθῇ τῷ κήτει βορά, τοῦτο ἀναγκασθεὶς ὁ Κηφεὺς ὑπὸ τῶν Αἰθιόπων ἔπραξε, καὶ προσέδησε τὴν θυγατέρα πέτρᾳ. (2,4,3,4) ταύτην θεασάμενος ὁ Περσεὺς καὶ ἐρασθεὶς ἀναιρήσειν ὑπέσχετο Κηφεῖ τὸ κῆτος, εἰ μέλλει σωθεῖσαν αὐτὴν αὐτῷ δώσειν γυναῖκα. ἐπὶ τούτοις γενομένων ὅρκων, ὑποστὰς τὸ κῆτος ἔκτεινε καὶ τὴν ᾿Ανδρομέδαν ἔλυσεν. (2,4,3,5) ἐπιβουλεύοντος δὲ αὐτῷ Φινέως, ὃς ἦν ἀδελφὸς τοῦ Κηφέως ἐγγεγυημένος πρῶτος τὴν Ἀνδρομέδαν, μαθὼν τὴν ἐπιβουλήν, τὴν Γοργόνα δείξας μετὰ τῶν συνεπιβουλευόντων αὐτὸν ἐλίθωσε παραχρῆμα. (2,43) Er gelangte nach Aithiopien, wo Kepheus König war. Dessen Tochter Andromeda fand er einem Seeungeheuer zum Fraß vorgesetzt vor. Denn Kassiepeia, die Frau des Kepheus hatte sich mit den Nereiden in einen Schönheitsstreit eingelassen und damit geprahlt, sie sei besser als sie alle. Deshalb erzürnten die Nereiden; Poseidon ergrimmte mit ihnen und schickte eine Überschwemmung ins Land und eine Seeungeheuer. Ammon hatte die Erlösung vom Unglück geweissagt, wenn Kassiepeias Tochter Andromeda dem Ungeheuer zum Fraß vorgesetzt werde. Weil sich Kepheus von den Aithiopen dazu gezwungen sah, machte er es und band seine Tochter an einen Felsen. (2,44) Sie erblickte Theseus, verliebte sich und versprach Kepheus, das Ungeheuer zu erlegen, wenn er sie ihm nach ihrer Rettung zur Frau geben wolle. Darauf leisteten sie einen Eid. Perseus stellte sich dem Kampf, tötete das Ungeheuer und befreite Andromeda. Phineus aber, Kepheus' Bruder, dem Andromeda zuvor versprochen war, lauerte ihm auf. Als er den Anschlag bemerkte, zeigte er ihm die Gorgo und versteinerte ihn auf der Stelle mitsamt seinen Helfershelfern. 
(2,4,3,6) παραγενόμενος δὲ εἰς Σέριφον, καὶ καταλαβὼν προσπεφευγυῖαν τοῖς βωμοῖς μετὰ τοῦ Δίκτυος τὴν μητέρα διὰ τὴν Πολυδέκτου βίαν, εἰσελθὼν εἰς τὰ βασίλεια, συγκαλέσαντος τοῦ Πολυδέκτου τοὺς φίλους ἀπεστραμμένος τὴν κεφαλὴν τῆς Γοργόνος ἔδειξε· τῶν δὲ ἰδόντων, ὁποῖον ἕκαστος ἔτυχε σχῆμα ἔχων, ἀπελιθώθη. (2,4,3,7) καταστήσας δὲ τῆς Σερίφου Δίκτυν βασιλέα, ἀπέδωκε τὰ μὲν πέδιλα καὶ τὴν κίβισιν καὶ τὴν κυνῆν Ἑρμῇ, τὴν δὲ κεφαλὴν τῆς Γοργόνος Ἀθηνᾷ. ῾Ερμῆς μὲν οὖν τὰ προειρημένα πάλιν ἀπέδωκε ταῖς νύμφαις, Ἀθηνᾶ δὲ ἐν μέσῃ τῇ ἀσπίδι τῆς Γοργόνος τὴν κεφαλὴν ἐνέθηκε. (2,4,3,8) λέγεται δὲ ὑπ' ἐνίων, ὅτι δι' Ἀθηνᾶν ἡ Μέδουσα ἐκαρατομήθη· φασὶ δὲ ὅτι καὶ περὶ κάλλους ἠθέλησεν ἡ Γοργὼ αὐτῇ συγκριθῆναι. (2,45) Er gelangte nach Seriphos, wo sich seine Mutter inzwischen mit Diktys vor der Gewalttätigkeit des Polydektes an die Altäre geflüchtet hatte. Polydektes hatte seine Freunde versammelt. Perseus betrat den Palast, wendete sich ab und zeigte das Gorgonenhaupt. Als sie es erblickten, wurde jeder genau in der Haltung, die er gerade einnahm, zu Stein. (2,46) Er setzte Diktys als König von Seriphos ein, gab die Sandalen, den Ranzen und die Kappe Hermes, das Gorgonenhaupt Athena. Hermes gab die genannten Dinge den Nymphen zurück, Athena aber setzte das Gorgonenhaupt in die Mitte ihres Schildes. Einige sagen, Athena habe die Medusa enthauptet; angeblich weil Gorgo sich mit ihr habe an Schönheit vergleichen wollen.

Aiolos und Enarete

Sententiae excerptae:
Griech. zu "Apollod"
Literatur:
zu "Apollod"
2653
Alpers, Klaus
Hellanikos von Lesbos , Apollodor und die mythographische frühgriechische Epik
Braunschweig : J. Cramer Verl, 2003
booklooker
zvab

785
Apollodor
Apollodori Bibliotheca ex recognitione Imanuelis Bekkeri
Leipzig (Teubner) 1854
booklooker
zvab

2656
Apollodor / Jacoby, Felix
Apollodors Chronik : eine Sammlung der Fragmente / von Felix Jacoby.
Berlin : Weidmann, 1902 (Philologische Untersuchungen ; 16)
booklooker
zvab

2655
Apollodor / Simpson, Michael
Gods and heroes of the Greeks : the library of Apollodorus / transl. with introd. and notes by Michael Simpson. Drawings by Leonard Baskin.
Univ. of Massachusetts Press, 1976
booklooker
zvab

2654
Apollodor / Wagner, Richardvs
Mythographi Graeci ; Vol. 1 Apollodori Bibliotheca
Stutgardiae (Teubner) 1996 (Ndr.1926)
booklooker
zvab

2645
Apollodor / Brodersen (Hg.)
Apollodoros, Götter und Helden der Griechen, griechisch und deutsch. Eingel., hrsg. und übers. von Kai Brodersen
Darmstadt /WBG) 2004
booklooker
zvab

2646
Apollodor / Dräger (Hg.)
Bibliotheke. Götter- und Heldensagen Griech/dt., hg. u. übers. v. Paul Dräger
Artemis & Winkler Verlag, 2006
booklooker
zvab

2647
Apollodor / Heyne
Heyne, Christian Gottlob: Ad Apollodori Athen. Bibliothecam notae auct. Chr. G. Heyne. I-III
Göttingen: Dieterich 1783
booklooker
zvab

2643
Apollodor / Mader
Griechische Sagen, Apollodor, Parthenios, Antoninus Liberalis, Hyginus, eingeleitet und übersetzt v. L.Mader
Zürich / Stuttgart (Artemis) 1963
booklooker
zvab

2644
Apollodor / Moser
Die griechische Sagenwelt. Apollodors Mythologische Bibliothek, üb. v. C.G.Moser u. D.Vollbach
Stuttgart (Metzler) 1828; Leipzig (Dieterich) 1988 [Bremen (Schünemann)]
booklooker
zvab

3689
Frazer, Sir J.G.
Apollodorus
London (Loeb series) 1921
booklooker
zvab

786
Huys, M.
125 Years of Scholarship on Apollodoros the Mythographer. A Bibliographical Survey
in: Antiquité Classique 66/1997, S.319-351
booklooker
zvab

4590
Ioannes ab Arnim (Hg.)
Stoicorum veterum fragmenta, collegit Ioannes ab Arnim. Volumen III: Chrysippi fragmenta moralia, fragmenta succcessorum Chrysippi
Stuttgart, Teubner1979
booklooker
zvab

3110
Lefèvre, Eckard
Der Phormio des Terenz und der Epidikazomenos des Apollodor von Karystos
in: Zetemata 74, München 1978
booklooker
zvab

787
Newman, H. / Newman, J.O.
A genealogical Chart of Greek Mythology
Chapel Hill / London 2003
booklooker
zvab


Bibliothek
Epitome
Stammbaumtafeln
0 | 1 | 1a | 1b | 1c | 2 | 3 | 9
[ Homepage | Hellas 2000 | Stilistik | Latein | Latein. Lektüre | Lateinisches Wörterbuch | Lateinischer Sprachkurs | Lateinische Grammatik | Lat.Textstellen | Römische Geschichte | Griechisch | Griech. Lektüre | Griechisches Wörterbuch | Griechischer Sprachkurs | Griechische Grammatik | Griech.Textstellen | Griechische Geschichte | LandkartenBeta-Converter | Varia | Mythologie | Bibliographie | Ethik | Literaturabfrage]
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom - /Grie/apollod/apollod20301.php - Letzte Aktualisierung: 26.04.2021 - 20:29