Liber VI

A. Zingerle, Leipzig 1884

Quo exemplo mota Pallas de Arachnes, lanificii arte nimis superbae, poena cogitavit. Itaque inito cum ea certamine, telam utraque instituerunt ac Minerva intexuit suum olim cum Neptuno de terra Attica certamen, quo ipsa oliva prolata vicit adversarium; deinde in eadem reprae­sentavit Rhodopes et Haemonis in montes, Pygmaeae matris in gruem, Antigones in ciconiam et Cinyrae filiarum in templi gradus transformationes: Arachne autem intexuit vana deorum furta ac transformationes. Qua tela confecta a Pallade in araneam mutata est. Neque tamen Niobe popularis huius poena admonita est, ut Latonae cederet; ob quam superbiam, interfectis ab Apolline et Diana omnibus eius liberis, in saxum ipsa obduruit. Qua quidem re cognita, unus e vulgo in memoriam revocavit Lycios rusticos quondam ab eadem Latona in ranas versos, alter Marsyam ab Apolline irato excoriatum, et ex deplorantium eum nympharum et satyrorum lacrimis fluvium Marsyam ortum esse. Nioben luget Pelops, cui umerus eburneus a dis datus erat. Iam ad Thebanos consolandos urbium finitimarum legati convenerunt: soli deerant Athenienses, quia a barbaris agminibus infestabantur, quos Tereus Thrax fudit, cui Pandion ideo Prognen in matrimonium dedit. Is postea Athenas reversus, cum Philomelam, uxoris sororem, secum abduxisset atque stuprasset, in upupam est trans­formatus, Philomela in lusciniam, Progne in hirundinem. Quae res Pandioni nuntiata mortem attulit. Huic in regno successit Erechtheus, cuius filiam Orithyiam Boreas rapuit atque ex rapta Calain procreavit et Zeten, qui cum puberes facti essent, volucrum modo pennas acceperunt atque in Argonautarum numero fuerunt, cum…