Liber V

A. Zingerle, Leipzig 1884

Orto deinde in nuptiis eius, cum Phineus Andromedan ut sponsam sibi vindicaret, inter Centauros ac Lapithas tumultu cruentissimaque caede, Phineum eum multis suorum obtento Medusae capite saxeos reddidit; mox etiam Proetum, patris fratrem, et Polydecten. Tum Pallas, quae hactenus Persei comes fuerat, eo relicto in Helicona abiit, ut Hippocrenen, ungulae Pegasi ictu ortam, inspiceret. Ibi Musae ei narrant, quo modo sumptis alis Pyrenei vim effugerint, deinde de Pieridibus in picas conversis, cum cantus certamine Pierides de variis deorum in animalia transformationibus, ipsae alia carmina cecinissent: quae carmina Pallade rogante Calliope repetit canitque, quo modo Proserpinam Pluto rapuerit et Cyane nympha, cum raptori obstitisset, in fontem mutata sit; addidit praeterea Cererem, cum filiam amissam quaereret, puerum. procacem in stellionem vertisse et post longos errores, cum tandem a Cyane filiam in Sicilia raptam esse accepisset, ibi omnes fruges et agros devastasse; mox, cum ex Arethusa audivisset, a deo inferorum Proserpinam esse raptam, Ascalaphum, qui filiam ieiunia solvisse prodiderat, ab ea in bubonem mutatum esse: quem ad modum ante Sirenes, Proserpinae sociae, sed nulla sua culpa, inferiore parte in aves conversae essent; Cereri, dolore tandem de amissa filia lenito, in Siciliam reversae Arethusam transformationem suam in fontem narrasse. Deinde deam Athenas vectam Triptolemo semina frugum dedisse et Lyncum, Scytharum regem, qui huic illud munus invideret, in lyncem mutasse. His igitur Musarum cantibus. spretis conviciisque insuper additis Pierides iure in picas esse mutatas.