Olympia1

Olympia I

I. Lobpreis

Pindar, Ol. 8, 1 - 9

Μᾶτερ ὦ χρυσοστεφάνων

ἀέθλων, Οὐλυμπία,

δέσποιν' ἀλαθείας, ἵνα μάντιες ἄνδρες
ἐμπύροις τεκμαιρόμενοι παραπειρῶν-

ται Διὸς ἀργικεραύνου,

εἴ τιν' ἔχει λόγον ἀνθρώπων πέρι
μαιομένων μεγάλαν
ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν,
τῶν δὲ μόχθων ἀμπνοάν.

O Mutter der goldgekrönten

Kampfspiele, Olympia,

Herrin der Wahrheit, wo wahrsagende Männer
brennende Opfer auslegend, befra-

gen Zeus, den hellblitzenden,

ob er etwas Acht hat auf die Menschen,
die im Herzen streben,
großen Heldenmut zu erlangen
und ein Aufatmen von den Mühen.

Pindar, Ol. 1, 93 - 103

[...] τὸ δὲ κλέος

τηλόθεν δέδορκε τᾶν Ὀ-
λυμπιάδων ἐν δρόμοις
Πέλοπος, ἵνα ταχυτὰς ποδῶν ἐρίζεται
ἀκμαί τ' ἰσχύος θρασύπονοι·
ὁ νικῶν δὲ λοιπὸν ἀμφὶ βίοτον
ἔχει μελιτόεσσαν εὐδίαν
ἀέθλων γ' ἕνεκεν· τὸ δ' αἰ-

εὶ παράμερον ἐσλόν

ὕπατον ἔρχεται

παντὶ βροτῶν. ἐμὲ δὲ στεφανῶσαι

κεῖνον ἱππίῳ νόμῳ
Αἰοληίδι μολπᾷ
χρή· [...]

[...] Und der Ruhm

leuchtet weithin, der bei den O-
lympischen Spielen

auf der Rennbahn des Pelops ge-

wonnen wird, wo die Schnelle der Füße kämpft
und der mühewagende Gipfel der Kraft.
Wer dort siegt, hat für sein weiteres Leben
honigsüße Helle,
soweit es Kampfpreise gewähren. Denn das
stete tagtägliche Glück ist
das Höchste für jeglichen Menschen.
Doch mir kommt es zu, jenen zu bekränzen
mit der Reiterweise
in äolischem Lied.

Pind. Ol. 10, 73 - 77
[···] ἐν δ' ἕσπερον ἔφλεξεν εὐώπιδος σελάνας ἐρατὸν φάος. ἀείδετο δὲ πὰν τέμενος τερπναῖσι θαλίαις τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον.	[...] In den Abend erglänzte vom schönen Antlitz des Mondes liebliches Licht; es klang der ganze Bezirk beim frohen Feiern von der Loblieder Weise.

II. Die Gründung der Olympischen Spiele

1. Der eine Herakles: Nachdem Herakles den Kretischen Stier in die Peloponnes gebracht hatte, begründete er den Olympischen Wettkampf, weil er die Ebene am Alpheios für eine solche Festversammlung am geeignetsten hielt, seinem Vater Zeus diesen Wettkampf zu weihen. Als Siegespreis setzte er einen Kranz aus, weil er auch selbst seine Wohltaten für die Menschen ohne Lohn erbracht hatte. In allen Wettkämpfen siegte er selbst unangefochten, weil keiner es wegen seiner übergroßen Tüchtigkeit es wagte, sich ihm zu vergleichen, obgleich es sich um gegensätzliche Wettkämpfe handelte.

Diod.Sic. 4, 14, 1: Τελέσας δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον (μετὰ τὸ τὸν ἐκ Κρήτης ταῦρον εἰς Πελοπόννησον ἀγαγεῖν) τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ καθιέρωσε. στεφανίτην δ' αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι καὶ αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν ( 4, 14, 2) ἀνθρώπων οὐδένα λαβὼν μισθόν. τὰ δ' ἀθλήματα πάντα αὐτὸς ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος αὐτῷ συγκριθῆναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς, καίπερ τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων·

2. Der andere Herakles: Die Sachkundigen aus Elis gehen bei "Herakles" von einer Namensverwechslung aus: Im Goldenen Zeitalter habe Kronos in Olympia einen Tempel. Als Rhea ihren Sohn Zeus vor seinem Vater Kronos retten wollte und zur Aufsicht den Kureten am Idagebirge auf Kreta übergab (τοῖς Ἰδαίοις Δακτύλοις) seien die fünf Brüder in Olympia gewesen. Der Älteste von Ihnen, Herakles, habe für seine Brüder einen Wettkampf im Lauf veranstaltet und so die Olympischen Spiele begründet.
	Paus. 5, 7, 6: ταῦτα μὲν δὴ ἔχει τρόπον τὸν εἰρημένον· ἐς δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντες Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ ποιηθῆναι Κρόνῳ ναὸν ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων, οἳ ὠνομάζοντο χρυσοῦν γένος· Διὸς δὲ τεχθέντος ἐπιτρέψαι Ῥέαν τοῦ παιδὸς τὴν φρουρὰν τοῖς Ἰδαίοις Δακτύλοις, καλουμένοις δὲ τοῖς αὐτοῖς τούτοις καὶ Κούρησιν· ἀφικέσθαι δὲ αὐτοὺς ἐξ Ἴδης τῆς Κρητικῆς, Ἡρακλέα καὶ Παιωναῖον (5, 7, 7) καὶ Ἐπιμήδην καὶ Ἰάσιόν τε καὶ Ἴδαν· τὸν δὲ Ἡρακλέα παίζοντα - εἶναι γὰρ δὴ αὐτὸν πρεσβύτατον ἡλικίᾳ - συμβαλεῖν τοὺς ἀδελφοὺς ἐς ἅμιλλαν δρόμου καὶ τὸν νικήσαντα ἐξ αὐτῶν κλάδῳ στεφανῶσαι κοτίνου· [...] Ἡρακλεῖ οὖν πρόσεστι τῷ Ἰδαίῳ δόξα τὸν τότε ἀγῶνα διαθεῖναι πρώτῳ καὶ Ὀλύμπια ὄνομα θέσθαι· διὰ πέμπτου οὖν ἔτους αὐτὸν κατεστήσατο ἄγεσθαι, ὅτι αὐτός τε καὶ (5, 7, 10) οἱ ἀδελφοὶ πέντε ἦσαν ἀριθμόν.
	Δία δὴ οἱ μὲν ἐνταῦθα παλαῖσαι καὶ αὐτῷ Κρόνῳ περὶ τῆς ἀρχῆς, οἱ δὲ ἐπὶ κατειργασμένῳ ἀγωνοθετῆσαί φασιν αὐτόν· νικῆσαι δὲ ἄλλοι τε λέγονται καὶ ὅτι Ἀπόλλων παραδράμοι μὲν ἐρίζοντα Ἑρμῆν, κρατήσαι δὲ Ἄρεως πυγμῇ. τούτου δὲ ἕνεκα καὶ τὸ αὔλημα τὸ Πυθικόν φασι τῷ πηδήματι ἐπεισαχθῆναι τῶν πεντάθλων, ὡς τὸ μὲν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ αὔλημα ὄν, τὸν Ἀπόλλωνα δὲ ἀνῃρημένον Ὀλυμπικὰς νίκας.

3. Oxylos: Strabon hält diese alten Versionen für unglaubwürdig und weist die Gründung der Spiele Oxylos zu:

Strabon 8, 3, 30: Αἰτωλοὶ γὰρ συγκατελθόντες τοῖς Ἡρακλείδαις μετὰ Ὀξύλου καὶ συνοικήσαντες Ἐπειοῖς κατὰ συγγένειαν παλαιὰν ηὔξησαν τὴν κοίλην Ἦλιν καὶ τῆς τε Πισάτιδος ἀφείλοντο πολλήν, καὶ Ὀλυμπία ὑπ' ἐκείνοις ἐγένετο· καὶ δὴ καὶ ὁ ἀγὼν εὕρημά ἐστιν ἐκείνων ὁ Ὀλυμπιακός, καὶ τὰς Ὀλυμπιάδας τὰς πρώτας ἐκεῖνοι συνετέλουν. ἐᾶσαι γὰρ δεῖ τὰ παλαιὰ καὶ περὶ τῆς κτίσεως τοῦ ἱεροῦ καὶ περὶ τῆς θέσεως τοῦ ἀγῶνος, τῶν μὲν ἕνα τῶν Ἰδαίων δακτύλων Ἡρακλέα λεγόντων ἀρχηγέτην τούτων, τῶν δὲ τὸν Ἀλκμήνης καὶ Διός, ὃν καὶ ἀγωνίσασθαι πρῶτον καὶ νικῆσαι· τὰ γὰρ τοιαῦτα πολλαχῶς λέγεται καὶ οὐ πάνυ πιστεύεται.

4. Pind. Ol. 10, 43 - 59: Πρωτογόνος τελετή	Die erste Feier
Herakles hat Rache an Augeias genommen, ihn getötet, die reiche Beute nach Olympia geweiht und die Spiele gestiftet.
ὁ δ' ἄρ' ἐν Πίσᾳ ἔλσαις ὅλον τε στρατόν λαίαν τε πᾶσαν Διὸς ἄλκιμος υἱὸς σταθμᾶτο ζάθεον ἄλσος πατρὶ μεγίστῳ· περὶ δὲ πάξαις Ἄλτιν μὲν ὅγ' ἐν καθαρῷ διέκρινε, τὸ δὲ κύκλῳ πέδον ἔθηκε δόρπου λύσιν, τιμάσαις πόρον Ἀλφεοῦ μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν· καὶ πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· πρόσθε γάρ νώνυμνος, ἇς Οἰνόμαος ἆρχε, βρέχετο πολλᾷ νιφάδι. ταύτᾳ δ' ἐν πρωτογόνῳ τελετᾷ παρέσταν μὲν ἄρα Μοῖραι σχεδόν ὅ τ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος. τὸ δὲ σαφανὲς ἰὼν πόρσω κατέφρασεν, ὁπᾷ τὰν πολέμοιο δόσιν ἀκρόθινα διελὼν ἔθυε καὶ πενταετηρίδ' ὅπως ἄρα ἔστασεν ἑορτὰν σὺν Ὀλυμπιάδι πρώτᾳ νικαφορίαισί τε·	Er (Herakles) aber sammelte in Pisa das ganze Heer und alle Beute, des Zeus starker Sohn, und er steckte einen heiligen Hain ab dem höchsten Vater. Er umfestigte die Altis und schied sie auf reinem Platz aus, aber das Feld kreis-um bestimmte er zu des Mahles Erquickung, ehrend den Fluss des Alpheios zugleich mit den zwölf herrschenden Göttern. Und nannte ihn Hain des Kronos, denn zuvor namenlos, solange Oinomaos herrschte, wurde er benetzt von vielem Schnee. Bei dieser ersten Feier standen, wie sich gebührt, die Moiren nahe dabei und, die allein an den Tag bringt die wirkliche Wahrheit, Zeit (Chronos). Das hat sie weiterschreitend deutlich offenbart: ] wie jener des Krieges Gabe, die Beute, ausgewählt und geopfert und wie er dann das Fünfjahr-Fest gegründet hat mit der ersten Olympiade und den Preiskämpfen. [Dornseiff]

III. Griechische Redner feiern die Bedeutung der Spiele für das gesamte griechische Volk

Lysias, Olympikos 1-2

Ἄλλων τε πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων ἕνεκα, ὦ ἄνδρες, ἄξιον Ἡρακλέους μεμνῆσθαι, καὶ ὅτι τόνδε τὸν <Ὀλυμπιακὸν> ἀγῶνα πρῶτος συνήγειρε δι' εὔνοιαν τῆς Ἑλλάδος. ἐν μὲν γὰρ τῷ τέως χρόνῳ ἀλλοτρίως αἱ πόλεις πρὸς ἀλλήλας διέκειντο· ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνος τοὺς τυράννους ἔπαυσε καὶ τοὺς ὑβρίζοντας ἐκώλυσεν, ἀγῶνα μὲν σωμάτων ἐποίησε, φιλοτιμίαν [δὲ] πλούτου, γνώμης δ' ἐπίδειξιν ἐν τῷ καλλίστῳ τῆς Ἑλλάδος, ἵνα τούτων ἁπάντων ἕνεκα εἰς τὸ αὐτὸ συνέλθωμεν, τὰ μὲν ὀψόμενοι, τὰ δ' ἀκουσόμενοι· ἡγήσατο γὰρ τὸν ἐνθάδε σύλλογον ἀρχὴν γενήσεσθαι τοῖς Ἔλλησι τῆς πρὸς ἀλλήλους φιλίας.

Isokrates, Panegyrikos 43 f (im größeren Zusammenhang)

Τῶν τοίνυν τὰς πανηγύρεις καταστησάντων δικαίως ἐπαινουμένων ὅτι τοιοῦτον ἔθος ἡμῖν παρέδοσαν ὥστε σπεισαμένους καὶ τὰς ἔχθρας τὰς ἐνεστηκυίας διαλυσαμένους συνελθεῖν εἰς ταὐτὸν, καὶ μετὰ ταῦτ' εὐχὰς καὶ θυσίας κοινὰς ποιησαμένους ἀναμνησθῆναι μὲν τῆς συγγενείας τῆς πρὸς ἀλλήλους ὑπαρχούσης, εὐμενεστέρως δ' εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον διατεθῆναι πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς, καὶ τάς τε παλαιὰς ξενίας ἀνανεώσασθαι καὶ καινὰς ἑτέρας ποιήσασθαι, καὶ μήτε τοῖς ἰδιώταις μήτε τοῖς διενεγκοῦσιν τὴν φύσιν ἀργὸν εἶναι τὴν διατριβὴν, ἀλλ' ἀθροισθέντων τῶν Ἑλλήνων ἐγγενέσθαι τοῖς μὲν ἐπιδείξασθαι τὰς αὑτῶν εὐτυχίας, τοῖς δὲ θεάσασθαι τούτους πρὸς ἀλλήλους ἀγωνιζομένους, καὶ μηδετέρους ἀθύμως διάγειν, ἀλλ' ἑκατέρους ἔχειν ἐφ' οἷς φιλοτιμηθῶσιν, οἱ μὲν ὅταν ἴδωσι τοὺς ἀθλητὰς αὑτῶν ἕνεκα πονοῦντας, οἱ δ' ὅταν ἐνθυμηθῶσιν ὅτι πάντες ἐπὶ τὴν σφετέραν θεωρίαν ἥκουσιν. <τοσαῦτα τοίνυν ἀγαθὰ διὰ τὰς συνόδους ἡμῖν γίγνεται.>

Griechische Redner feiern die Bedeutung der Spiele für das gesamte griechische Volk
Isokrates, Panegyrikos 43 f
Beispiel für die Strukturanalyse einer (langen) Satzperiode

IV. Varia - Miscellanea

Isokrates, Panegyrikos 1: Körperliche oder geistige Bildung? Eine kritische Stimme zu den sportlichen Wettkämpfen

Πολλάκις ἐθαύμασα τῶν τὰς πανηγύρεις συναγαγόντων καὶ τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας καταστησάντων, ὅτι τὰς μὲν τῶν σωμάτων εὐτυχίας οὕτω μεγάλων δωρεῶν ἠξίωσαν, τοῖς δ' ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἰδίᾳ πονήσασι καὶ τὰς αὑτῶν ψυχὰς οὕτω παρασκευάσασιν ὥστε καὶ τοὺς ἄλλους ὠφελεῖν δύνασθαι, τούτοις δ' οὐδεμίαν τιμὴν ἀπένειμαν, ὧν εἰκὸς ἦν αὐτοὺς μᾶλλον ποιήσασθαι πρόνοιαν· τῶν μὲν γὰρ ἀθλητῶν δὶς τοσαύτην ῥώμην λαβόντων οὐδὲν ἂν πλέον γένοιτο τοῖς ἄλλοις, ἑνὸς δ' ἀνδρὸς εὖ φρονήσαντος παντες ἂν ἀπολαύσειαν οἱ βουλόμενοι κοινωνεῖν τῆς ἐκείνου διανοίας.

Epikt. Ench. 29, 2: Mahnwort des stoischen Philosophen

θέλεις Ὀλύμπια νικῆσαι; κἀγώ, νὴ τοὺς θεούς· κομψὸν γάρ ἐστιν. ἀλλὰ σκόπει τὰ καθηγούμενα καὶ τὰ ἀκόλουθα καὶ οὕτως πτου τοῦ ἔργου. δεῖ ς' εὐτακτεῖν, ἀναγκοτροφεῖν, ἀπέχεσθαι πεμμάτων, γυμνάζεσθαι πρὸς ἀνάγκην, ἐν ὥρᾳ τεταγμένῃ, ἐν καύματι, ἐν ψύχει, μὴ ψυχρὸν πίνειν, μὴ οἶνον, ὡς ἔτυχεν, ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ, εἶτα ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι, ἔστι δὲ ὅτε χεῖρα ἐκβαλεῖν, σφυρὸν στρέψαι, πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν, ἔσθ' ὅτε μαστιγωθῆναι καὶ μετὰ τούτων πάντων νικηθῆναι. ταῦτα ἐπισκεψάμενος, ἂν ἔτι θέλῃς, ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν.

Herodot 8, 26f: Xerxes und die Olympischen Spiele

Ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ' Ἀρκαδίης ὀλίγοι τινές, βίου τε δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. Ἄγοντες δὲ τούτους ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων τί ποιοῖεν· εἷς δέ τις πρὸ πάντων ἦν ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. Οἱ δέ σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. Ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι κείμενον περὶ ὅτεο ἀγωνίζονται· οἱ δὲ εἶπον τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον. Ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τριτανταίχμης ὁ Ἀρταβάνου δειλίην ὦφλε πρὸς βασιλέος. Πυνθανόμενος γὰρ τὸ ἄεθλον ἐὸν στέφανον ἀλλ' οὐ χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ τε ἐς πάντας τάδε· "Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους ἐπ' ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς." Τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα εἴρητο.

Phleg.Parad.2b,257 F 157 | Paus. 5, 15, 3: Der heilige Ölbaum

Phleg. Parad. 2b, 257 F 157: καὶ ἐστέφετο μὲν οὐδεὶς ἐπὶ πέντε ὀλυμπιάδας, τῆι δὲ ἕκτηι ἔδοξεν αὐτοῖς (τοῖς Ἠλείοις) μαντεύσασθαι, εἰ στέμματα περιθῶσι τοῖς νικῶσι, καὶ πέμπουσι τὸν βασιλέα Ἴφιτον εἰς θεοῦ. ὁ δὲ θεὸς ἔφη τάδε·

Ἴφιτε, μήλειον καρπὸν μὴ θῆις ἐπὶ νίκηι,
ἀλλὰ τὸν ἄγριον ἀμφιτίθει καρπώδη ἔλαιον,
ὃς νῦν ἀμφέχεται λεπτοῖσιν ὑφάσμασιν ἀράχνης.

παραγενόμενος οὖν εἰς τὴν Ὀλυμπίαν, πολλῶν ἐν τῶι τεμένει κοτίνων ὄντων, εὑρὼν ἕνα περιεχόμενον ἀραχνίοις περιωικοδόμησεν αὐτόν, καὶ τοῖς νικῶσιν ἐκ τούτου ἐδόθη ὁ στέφανος. πρῶτος δ ἐστεφανώθη Δαικλῆς Μεσσήνιος, [ὃς] τῆι ἑβδόμηι ὀλυμπιάδι στάδιον ἐνίκα.

Paus. 5, 15, 3: κατὰ δὲ τὸν ὀπισθόδομον μάλιστά ἐστιν ἐν δεξιᾷ πεφυκὼς κότινος· καλεῖται δὲ ἐλαία Καλλιστέφανος, καὶ τοῖς νικῶσι τὰ Ὀλύμπια καθέστηκεν ἀπ' αὐτῆς δίδοσθαι τοὺς στεφάνους.

Aelian VH. 14, 18: Olympische Hitze

Ἀνὴρ Χῖος ὀργιζόμενος τῷ οἰκέτῃ "ἐγώ σε" ἔφη "οὐκ ἐς μύλην ἐμβαλῶ, ἀλλ' ἐς Ὀλυμπίαν ἄξω." πολλῷ γὰρ ᾤετο πικροτέραν ὡς τὸ εἰκὸς εἶναι τιμωρίαν ἐκεῖνος ἐν Ὀλυμπίᾳ θεώμενον ὑπὸ τῆς ἀκτῖνος ὀπτᾶσθαι ἢ ἀλεῖν μύλῃ παραδοθέντα.

Aelian VH. 10, 1: Eine Frau als Zuschauerin in Olympia

Φερενίκη τὸν υἱὸν ἦγεν ἐς Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ αὐτὴν τῶν Ἑλλανοδικῶν τὸν ἀγῶνα θεάσασθαι, παρελθοῦσα ἐδικαιολογήσατο πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ τρεῖς ἀδελφοὺς καὶ αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν· καὶ ἐξενίκησε τὸν δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα νόμον τῆς θέας τὰς γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια.

V. Entstehung und Geschichte der Olympischen Spiele

Ἡ τῶν Ὀλυμπίων γένεσις

Μετὰ δὲ Ὄξυλον ἐξέλιπεν ἄχρι Ἰφίτου τὰ Ὀλύμπια. Ἰφίτου δὲ τὸν ἀγῶνα ἀνανεωσαμένου τοῖς ἀνθρώποις ἔτι ὑπῆρχε τῶν ἀρχαίων λήθη καὶ ὀλίγον ἐς ὑπόμνησιν ἤρχοντο αὐτῶν, καὶ ὁπότε τι ἀναμνησθεῖεν, ἐποιοῦντο τῷ ἀγῶνι προσθήκην. Δρόμου μὲν ἆθλα ἐτέθη πρῶτον.

776	στάδιον (δρόμος)	Stadionlauf
724	δίαυλος	Doppellauf
720	δόλιχος	Langlauf
708	πένταθλον	Fünfkampf
708	πάλη	Ringkampf
688	πυγμή	Faustkampf
680	ἅρμα ἵππων τελείων	Viergespann
648	παγκράτειον	Ringfaustkampf
648	ἵππος κέλης	Wettrennen (Reiten) mit volljaährigen Pferden
632	στάδιον τῶν παίδων	Wettlauf der Knaben
632	πάλη τῶν παίδων	Ringkampf der Knaben
628	πένταθλον τῶν παίδων	Fünfkampf der Knaben
618	πυγμὴ τῶν παίδων	Faustkampf der Knaben
520	δρόμος τῶν ὁπλιτῶν	Waffenlauf
500	ἀπήνη	Rennen der Maultiergespanne (444 abgeschafft)
496	κάλπη	Wettreiten mit Stuten (444 abgeschafft)
408	συνωρὶς ἵππων τελείων	Zweigespann mit volljährigen Pferden
384	πωλικὸν τέθριππον	Viergespann mit Fohlen
268	συνωρὶς πώλων	Fohlenzweigespann
256	πῶλος κέλης	Wettreiten mit Fohlen
200	παγκράτιον τῶν παίδων	Pankration der Knaben

Κατελύθη δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ ἀγωνίσματα, μεταδόξαν μηκέτι ἄγειν Ἠλείοις. Πένταθλον τε γὰρ παίδων ἐπὶ τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος καὶ τριακοστῆς ἐτέθη, καὶ ἐπ' αὐτῷ τὸν κότινον Εὐτελίδα Λακεδαιμονίου λαβόντος οὐκέτι ἀρεστὰ Ἠλείοις ἦν πεντάθλους ἐσέρχεθαι παῖδας.
Τῆς δὲ ἀπήνης καὶ κάλπης τὸν δρόμον, τὸν μὲν ὀλυμπιάδι νομισθέντα ἑβδομηκοστῇ, τὸν δὲ τῆς κάλπης τῆς ἐφεξῆς ταύτης, κήρυγμα ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀποιήσαντο ἐπ ὶ τῆς τετάρτης ὀλυμπιάδος καὶ ὀγδοηκοστῆς μήτε κάλπης τοῦ λοιποῦ μήτε ἀπήνης ἔσεσθαι δρόμον.

VI. Wichtige Begriffe

ὁ ἀλίπτης	Trainer (s. ὁ γυμναστής)
τὸ βουλευτήριον	Unter anderem legten hier am Altar des Ζεὺς ὅρκιος die Athleten und ihre Angehörigen, die Trainer umd Schiedsrichter (Hellanodiken) ihren Eid ab.
τὸ γυμνάσιον	Das alte Gymnasion war ursprünglich für alle Sportarten bestimmt. Als zur Erweiterung zwei neu angebaut werden mussten, blieb das alte den Läufern und Pentathleten vorbehalten, das unmittelbar angrenzende den Ringern und Fauskämpfern und ein drittes blieb für die gesamte Spielzeit den Epheben.
ὁ γυμναστής	Sportlehrer, Trainer: Führt ein strenges Trainingsprogramm durch. Findet sich mit seinem Sportler 30 Tage vor Beginn der Spiele in Olympia ein, um das Abschlusstraining durchzuführen.
ἡ ἐκεχειρία	Gottesfriede während den Olympischen Spielen (und auch sonst), dessen Übertretung selten war und unter empfindlicher Strafe stand. Er wurde von Boten (οἱ θεωροί σπονδοφόροι) zusammen mit der Einladung in den verschiedenen Städten ausgerufen. Neben Olympia war die wichtigste ἐκεχειρία die von Eleusis.
οἱ Ἑλλανοδίκαι	Zehn vornehme Eleer, die mit einem Stab untergeordneter Beamten den Ablauf der Spiele überwachten. Sie nahmen den Eid ab, teilten (ohne starre Altersgrenzen) in die beiden Altersgruppen ein (ἄνδρες, παῖδες) und stellten im Gymnasion die Wettkämpfer zusammen (συμβάλλειν).
τὸ Ἑλλανοδικεῖον	Amtslokal der Hellanodiken
ὁ ἔφεδρος	Inhaber eines Freiloses
οἱ θεωροί, οἱ σπονδοφόροι	s. ἡ ἐκεχειρία

Site-Suche:

Benutzerdefinierte Suche