Zusätzliche Übungstexte / Klassenarbeiten 
zum griechischen Lehrbuch Hellas

Sokrates

1. Τίς οὐκ ἂν νομίσειεν, ὅτι Σωκράτης, ὁπότε τοῖς ἀστοῖς συνείη, περὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἔλεγεν;
2. Οὗτος γὰρ πᾶσιν, οἷστισιν ἐντύχοι, διαλεγόμενος ἐπυνθάνετο, τί τὸ ἀγαθὸν εἴη καὶ τί τὸ κακόν.
3. Μάλιστα δὲ οἱ πολιτικοὶ ἐν μεγάλαις ἀρχαῖς ὄντες ὑπ’ αὐτοῦ ἤλεγχοντο, ὅτι οἴοιντο μὲν σοφοὶ εἷναι, εἶεν δ’ οὔ.
4. Καὶ ἐλθών ποτε Σωκράτης πρὸς ποιητάς τινας· «εἴπετέ μοι», ἔφη, «ὦ τῶν Μουσῶν φίλοι, τί ποτε λέγουσιν αἱ ᾠδαὶ ὑμῶν, ἵνα καὶ μάθω ἀφ’ ὑμῶν. Εἴθε σοφόν τι μάθοιμι.»
5. Οἱ νέοι μὲν ἀναμιμνῃσκόμενοι, οὗ ἡ Πυθία εἶπεν χρησμοῦ, τὸν φιλόσοφον ἐθαύμαζον, οἱ δὲ πολλοὶ οὐκ ἐδέχοντο τοὺς λόγους αὐτοῦ, ἀλλ’ ἔφραζον, ὅτι τοὺς νέους διαφθείροι.

Angaben:

Σωκράτης, ους - Sokrates; Akk.: Σωκράτη | συνεῖναί τινι – mit jdm. zusammensein | ἀνθρώπινος, η, ον - menschlich | ὁ πολιτικός - der Politiker | ποιητάς – Akk. Pl. zu ποιητής - Dichter | ἀναμιμνῄσκoμαι + Gen. – erinnere mich an etw.