Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
III. 2
Übersetzung nach W.A.B.Hertzberg
Pa. Quantas res turbo, quantas
moveo machinas! eripiam ego hodie concubinam militi, |
PA. Wie schmied' ich Ränke,
welche Hebel setz' ich an! Heut nehm' ich dem Soldaten noch sein Mädchen fort, |
|
815 | si centuriati bene sunt manuplares mei. sed illum vocabo. heus Sceledre, nisi negotiumst, progredere ante aedis, te vocat Palaestrio. Lu. Non operaest Sceledro. Pa. Quid iam? Lu. Sorbet dormiens. Pa. Quid, sorbet? Lu. Illud, stertit, volui dicere. |
Ist anders meine Mannschaft gut einexerziert. Doch ruf' ich den erst. Skeledrus, hast du nichts zu tun, So komm' heraus hier! Ich, Palaestrio, rufe dich. LU. Der Skeledrus kann nicht. PA. Was ist das? LU. Er schläft und schlürft. PA. Er schlürft? Wie? LU. Nein, ich versprach mich nur, ich meinte: schnarcht, |
820 822 |
sed quia consimile est, quom stertas, quasi
sorbeas — Pa. Eho an dormit Sceledrus intus? Lu. Non naso quidem, nam eo magnum clamat. tetigit calicem clanculum, dum misit nardum in amphoram cellarius. |
Weil aber schnarchen und schlürfen so gar ähnlich
klingt – PA. O, so! Und schläft er drinnen? LU. Wenigstens mit der Nase nicht: Die lärmt gewaltig. PA. Ah, er hat sie ins Glas gesteckt, Als er als Kellermeister Würzwein abgefüllt. |
825 | Pa. Eho tu sceleste, qui illi
suppromu's, eho — Lu. Quid vis? Pa. Qui lubitum est illi condormiscere? Lu. Oculis opinor. Pa. Non te istuc rogito, scelus. procede huc. periisti iam, nisi verum scio. prompsisti tu illi vinum? Lu. Non prompsi. Pa. Negas? |
PA. Und du sein Unterkellermeister,
Schurke, he? LU. Was willst du denn? PA. Was hat er vor? Wie schläft er jetzt? LU. Mit den Augen, glaub' ich. PA. Danach, Schurke, frag' ich nicht. Tritt her! Du bist des Todes, höre ich die Wahrheit nicht. Hast du ihm Wein gegeben? LU. Nein. PA. Du leugnest noch? |
830 | Lu. Nego hercle vero, nam ille
me vetuit dicere; neque equidem heminas octo exprompsi in urceum neque illic calidum exbibit in prandium. Pa. Neque tu bibisti? Lu. Di me perdant, si bibi, si bibere potui. Pa. Quid iam? Lu. Quia enim obsorbui; |
LU. Ja, freilich leugn' ich's;
denn er verbot mir's zu gestehn. Ich habe nicht acht Viertel in den Krug gezapft. Er hat den Glühwein nicht zum Frühstück ausgezecht. PA. Und du hast nicht getrunken? LU. Straf' mich Gott, ich nicht; Ich konnte nicht trinken PA. Und weshalb! LU. Ich schlürfte nur; |
835 | nam nimis calebat, amburebat gutturem. Pa. Alii ebrii sunt, alii poscam potitant. bono subpromo et promo cellam creditam. Lu. Tu hercle idem faceres, si tibi esset credita: |
Er war zu heißt; er verbrühte die ganze Gurgel
mir. PA. So, ihr betrinkt euch, während ein anderer Schlempe schluckt? Ein schönes Kellermeisterpaar für den Keller das! LU. Dasselbe tätest du, wär' er dir anvertraut. |
840 | quoniam aemulari non licet, nunc invides. Pa. Eho an umquam prompsit antehac? responde, scelus. atque ut tu scire possis, ego dico tibi: si falsa dices, Lucrio, excruciabere. Lu. Ita vero? ut tu ipse me dixisse delices, |
Weil du es uns nicht gleich tun kannst, plagt
dich der Neid. PA. Oho! Und hat er früher schon gezapft, antworte, Schuft! Und dass du's wissest, sag' ich's mit klaren Worten dir: Wenn, Lucrio, du jetzt lügst, so kommst du auf die Folterbank. LU. Ei, wirklich? Damit du sagen kannst, ich hätt's gesagt, |
845 | post <e> sagina ego eiciar cellaria, ut tibi, si promptes, alium subpromum pares. Pa. Non edepol faciam. age eloquere audacter mihi. Lu. Numquam edepol vidi promere. verum hoc erat: mihi imperabat, ego promebam postea. |
Damit man mich dann hinauswirft aus der Kellermast, Und du als Chef dir einen neuen Zapfer wählst! PA. Wahrhaftig nein, das werd' ich nicht; gesteh' mir's keck. LU. Ich hab' ihn niemals zapfen sehn; es war nur so: Er gab den Befehl mir und ich selber zapfte dann. |
850 | Pa. Hoc illi crebro capite
sistebant cadi. Lu. Non hercle tam istoc valide cassabant cadi; sed in cella erat paulum nimis loculi lubrici, ibi erat bilibris aula sic propter cados, ea saepe deciens complebatur: vidi eam |
PA. Hm! Da pflanzten folglich
die Flaschen fleißig sich köpflings auf. LU. Oh nein, so schmählich schwankten wahrlich die Flaschen nicht. Doch ist im Keller ein Plätzchen, das gar zu schlüpfrig war. Da stand ganz nah' bei den Flaschen ein Topf, der maß zwei Quart, Der füllte sich oft zehnmal voll am Tag; ich sah's |
855 | plenam atque inanem fieri, plenam maxume; ubi bacchabatur aula, cassabant cadi. Pa. Abi, abi intro iam. vos in cella vinaria bacchanal facitis. iam hercle ego erum adducam a foro. Lu. Perii, excruciabit me erus, domum si venerit, |
Der wurde, groß, wie er war, erst voll, dann
wieder leer.. Und da der Topf schlampamte, schwankten die Flaschen auch. PA. Nun, geh' hinein. Ihr feiert Bacchanalien In unserm Keller; ich hole den Herrn jetzt eher vom Markt. LU. Mit mir ist's aus. Wenn der Herr nach Haus kommt und erfährt, |
860 | quom haec facta scibit, quia sibi non dixerim. fugiam hercle aliquo atque hoc in diem extollam malum. ne dixeritis, obsecro, huic, vostram fidem. Pa. Quo te agis? Lu. Missus sum aliquo: iam huc revenero. Pa. Quis misit? Lu. Philocomasium. Pa. Abi, actutum redi. |
Was hier geschehn, so schlägt er mich tot, weil
ich's verschwieg. Ich flieh' und lasse das Unheil heut vorüberziehn. Um Gottes Willen, bitte, Leutchen, sagt' ihm nichts! PA. Wo willst du hin? LU. Man schickt mich; ich bin gleich zurück. PA. Wer schickt dich? LU. Philokomasium. PA. Geh', komm' rasch zurück. |
865 | Lu. Quaeso tamen tu meam partem,
infortunium si dividetur, me absente accipito tamen. — Pa. Modo intellexi, quam rem mulier gesserit: quia Sceledrus dormit, hunc subcustodem suom foras ablegavit, dum ab se huc transiret. placet. |
LU. Doch bitt' ich dich, nimm
meinen Teil der Prügeltracht, Wenn sie verteilt wird, und ich fort bin, doch auf dich. PA. Ich merke, was das Mädchen jetzt im Schilde führt: Da Skeledrus schläft, so schickt sie den Unterwächter fort, Dass sie von dort herüberkomme. Gut, das passt. |
870 | sed Periplectomenus, quam ei mandavi, mulierem nimis lepida forma ducit. di hercle hanc rem adiuvant. quam digne ornata incedit, haud meretricie. lepide hoc succedit sub manus negotium. |
Doch sieh', Periplektomenus bringt das versprochene
Weib – Ein reizendes Ding – die Götter sind fürwahr uns hold. Wie sauber geschmückt sie auftritt, gar nicht buhlerisch! So geht ganz prächtig das Geschäft dann von der Hand. |
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
|