Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
(146,1) λέων ἀκούσας βατράχου
κεκραγότος ἐπεστράφη πρὸς τὴν φωνὴν οἰόμενος μέγα τι ζῷον
εἶναι. προσμείνας δὲ αὐτῷ μικρὸν χρόνον ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν
ἀπὸ τῆς λίμνης ἐξελθόντα, προσελθὼν κατεπάτησεν εἰπών· "μηδένα ἀκοὴ ταραττέτω πρὸ τῆς θέας."
πρὸς ἄνδρα γλωσσαλγῆ οὐδὲν πλέον τοῦ λαλεῖν δυνάμενον. |
Ein Löwe hörte einen
Frosch schreien und wendete sich der Stimme zu, weil er glaubte,
es sei ein großes Tier. Kurze Zeit verharrte er so.
Als er ihn aber aus dem Teich kommen sah, ging er hin und
zertrat ihn. Dabei sagte er: "Keinen verwirre, was er hört, bevor er's sieht!"
Für einen Schwätzer, der nicht mehr kann als reden.
|
(146,2) λέων ἀκούσας βατράχου μέγα κεκραγότος ἐστράφη πρὸς τὴν φωνὴν οἰόμενος μέγα τι ζῷον εἶναι. προσμείνας δὲ μικρὸν ὡς ἐθεάσατο τοῦτον ἀπὸ τῆς λίμνης ἐξελθόντα προσελθὼν κατεπάτησεν αὐτὸν εἰπών· "μηδεὶς πρὸ τοῦ ἰδεῖν ταρασσέσθω ὑπό τινος." ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας γλωσσώδεις, οἵτινες μηδὲν πλέον τοῦ λαλεῖν δύνανται.
(146,3) λέων ἀκούσας ποτὲ βατράχου μέγα βοῶντος ἐπεστράφη πρὸς τὴν φωνὴν οἰόμενος μέγα τι ζῷον εἶναι. προσμείνας δὲ μικρὸν ὡς εἶδεν αὐτὸν προελθόντα τῆς λίμνης, προσελθὼν αὐτὸν κατεπάτησεν. ὁ μῦθος δηλοῖ μὴ δεῖν πρὸ τῆς ὄψεως δι' ἀκοῆς μόνης ταράττεσθαι.
κράζω –schreie | προσμένω + Dat. – bleibe dabei, harre aus | καταπατέω – zertrete | γλωσσαλγής, ές = γλώσσαλγος, ον – (dem die Zunge schmerzt vom vielen Schwätzen) geschwätzig
Sententiae excerptae:Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
|