| Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
| (154,1) λέων καὶ ὄνος καὶ ἀλώπηξ
κοινωνίαν πρὸς ἀλλήλους σπεισάμενοι ἐξῆλθον εἰς ἄγραν. πολλὴν
δὲ [θήραν] αὐτῶν συλλαβόντων ὁ λέων προσέταξε τῷ ὄνῳ διελεῖν
αὐτοῖς. τοῦ δὲ τρεῖς μοίρας ποιήσαντος καὶ ἐκλέξασθαι αὐτῷ
παραινοῦντος ὁ λέων ἀγανακτήσας [ἁλλόμενος] κατεθοινήσατο
αὐτὸν καὶ τῇ ἀλώπεκι μερίσαι προσέταξεν. ἡ δὲ πάντα εἰς μίαν
μερίδα συναθροίσασα καὶ μικρὰ ἑαυτῇ ὑπολιπομένη παρῄνει αὐτῷ
ἑλέσθαι. ἐρομένου δὲ αὐτὴν τοῦ λέοντος, [καὶ] τίς αὐτὴν οὕτω
διανέμειν ἐδίδαξεν, ἡ ἀλώπηξ εἶπεν· "αἱ τοῦ ὄνου συμφοραί."
ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι σωφρονισμὸς γίνεται τοῖς ἀνθρώποις τὰ τῶν
πέλας δυστυχήματα. |
Löwe, Esel und Fuchs schlossen
miteinander ein Bündnis und gingen auf die Jagd. Sie
hatten viel Beute gemacht. Der Löwe befahl dem
Esel, sie unter ihnen aufzuteilen. Der machte drei Teile und
forderte ihn auf auszuwählen. Da ärgerte sich der
Löwe, sprang auf ihn und fraß ihn auf. Dann befahl
er dem Fuchs zu teilen. Der häufte alles auf eine Portion,
ließ für sich nur wenig übrig und forderte
ihn auf zu wählen. Als der Löwe ihn fragte, wer
ihn so zu teilen gelehrt habe, sagte der Fuchs: "Das
Unglück des Esels." Die Fabel zeigt, dass das Unglück der Nächsten den Menschen zur Lehre dient. |
(154,2) λέων καὶ ὄνος καὶ ἀλώπηξ κοινωνίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι ἐξῆλθον πρὸς ἄγραν. πολλὴν οὖν θήραν συλλαβόντες προσέταξεν ὁ λέων τῷ ὄνῳ διελεῖν αὐτήν. τοῦ δὲ τρεῖς μοίρας ἐξ ἴσου ποιήσαντος ἐκλέξασθαι παρῄνει αὐτοῖς. ὁ δὲ λέων ἀγανακτήσας κατεθοινήσατο τὸν ὄνον· εἶτα προσέταξε τῇ ἀλώπεκι μοιράσαι. ἡ δὲ εἰς μίαν μερίδα ἅπαντα συνῆξε καταλιποῦσα μικρὰν καὶ οὐδαμινὴν μερίδα ἑαυτῇ. ὁ δὲ λέων ἔφη· "ὦ αὕτη, τίς σε οὕτως διανέμειν ἐδίδαξεν;" ἡ δὲ ἀλώπηξ ἔφη· "ἡ τοῦ ὄνου συμφορά." ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι σωφρονισμοὶ τοῖς ἀνθρώποις γίνονται τὰ τῶν πέλας δυστυχήματα.
(154,3) λέων καὶ ὄνος καὶ ἀλώπηξ κοινωνίαν ποιησάμενοι ἐξῆλθον πρὸς ἄγραν. πολλῆς οὖν θήρας συλληφθείσης προσέταξεν ὁ λέων τῷ ὄνῳ διελεῖν αὐτοῖς. ὁ δὲ τρεῖς μερίδας ποιησάμενος ἐκ τῶν ἴσων ἐκλέξασθαι τούτους προὐτρέπετο. καὶ ὁ λέων θυμωθεὶς τὸν ὄνον κατέφαγεν. εἶτα τῇ ἀλώπεκι μερίζειν ἐκέλευσεν. ἡ δ' εἰς μίαν μερίδα πάντα σωρεύσασα ἑαυτῇ βραχύ τι κατέλιπεν. καὶ ὁ λέων πρὸς αὐτήν· "τίς σε, ὦ βελτίστη, διαιρεῖν οὕτως ἐδίδαξεν;" ἡ δ' εἶπεν· "ἡ τοῦ ὄνου συμφορά." ὁ μῦθος, ὅτι σωφρονισμοὶ γίνονται τοῖς ἀνθρώποις τὰ τῶν πέλας δυστυχήματα.
Sententiae excerptae:
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
|
- /Grie/aisop/aisop260.php - Letzte Aktualisierung: 17.07.2024 - 15:55