Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
(33,1) ἀνὴρ πένταθλος ἐπ' ἀνανδρίᾳ
ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος ἀποδημήσας ποτὲ καὶ
μετὰ χρόνον ἐπανελθὼν ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν, ὡς πολλὰ μὲν
καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθήσας ἐν τῇ Ῥόδῳ τοιοῦτον ἥλατο
πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι. καὶ τούτου μάρτυρας
ἔφη παρέξεσθαι τοὺς παρατετυχηκότας, ἂν ἄρα ποτὲ ἐπιδημήσωσι.
τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· "ἀλλ', ὦ
οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστιν, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων· αὐτοῦ
γὰρ Ῥόδος καὶ πήδημα." ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι ὧν πρόχειρος ἡ δι' ἔργων πεῖρα, περὶ τούτων πᾶς λόγος περιττός ἐστιν. |
Ein Fünfkämpfer wurde
ständig von seinen Mitbürgern wegen seiner Untüchtigkeit
kritisiert. Er ging außer Landes, kehrte nach einiger
Zeit zurück und prahlte, er habe auch sonst oft, besonders
aber auf Rhodos einen Sprung hingelegt, den kein Olympionike
erreichen könne. Als Zeugen, sagte er, werde er die Leute
aufbieten, die dabei waren, sobald sie ins Land kämen.
Aber ein Anwesender fiel ein und sagte zu ihm: "Hör
mal! Wenn das wahr ist, brauchst du keine Zeugen, denn hier
ist Rhodos, springe hier!". Die Fabel zeigt, dass für das, was sich unmittelbar durch die Tat überprüfen lässt, jedes Wort erübrigt. |
(33,2) ἄνθρωπός τις ἀποδημήσας ἧκε πάλιν εἰς τὴν ἰδίαν χώραν. φρυαττόμενος δὲ ἐκαυχᾶτο μεγάλως, ὡς ἀνδραγαθήσας εἰς διαφόρους τόπους· ἐν δὲ τῇ Ῥόδῳ ἔφασκε πήδημα μέγα πηδήσας, ὅπερ οὐδεὶς τῶν ἀνθρώπων δύναται πηδῆσαι, καὶ μάρτυρας ἔφασκεν ἔχειν εἰς τοῦτο. τῶν δὲ παρόντων τις ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῷ· "ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι, ἰδοὺ Ῥόδος καὶ πήδημα." ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι, ἐὰν μὴ πρόχειρος ἡ πεῖρα τοῦ πράγματος, πᾶς λόγος περιττός ἐστιν.
(33,3) ἀνήρ τις ἀποδημήσας εἶτα δὲ πάλιν πρὸς τὴν ἑαυτοῦ γῆν ἐπανελθὼν ἄλλα τε πολλὰ ἐν διαφόροις ἠνδραγαθηκέναι χώραις ἐκόμπαζε καὶ δὴ κἀν τῇ Ῥόδῳ πεπηδηκέναι πήδημα, οἷον οὐδεὶς τῶν ἐπ' αὐτοῦ δυνατὸς ἂν πηδῆσαι. πρὸς τοῦτο δὲ καὶ μάρτυρας τοὺς ἐκεῖ παρόντας ἔλεγεν ἔχειν. τῶν δὲ παρόντων τις ὑπολαβὼν ἔφη· "ὦ οὗτος, εἰ ἀληθὲς τοῦτ' ἐστίν, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων. ἰδοὺ Ῥόδος, ἰδοὺ καὶ πήδημα." ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι, ἐὰν μὴ πρόχειρος ἡ τοῦ πράγματος ἀπόδειξις ᾖ, πᾶς λόγος περιττός ἐστιν.
ὁ πένταθλος – Fünfkämpfer | ἡ ἀνανδρία – Unmännlichkeit, Feigheit | ἀλαζονεύομαι – schneide auf, tue groß, prahle | πολλὰ (adv.Akk.) - vielfach, oft | ἀνδραγαθέω – erweise mich als tapferer Mann | πήδημα ἅλλομαι - (inneres Objekt) – einen Sprung tun | ἄν = εάν | ὑποτυγχάνω = ὑπολαμβάνω – falle ins Wort, erwidere | πρόχειρος, ον (χείρ) –zur Hand, bereit, fertig | περισσός, ή, όν – übermäßig, überflüssig, ungerade
φρυάττομαι (= φριμάσσομαι) – schnaube, blase mich auf; prahle | καυχάομαι – rühme mich | κομπάζω (= κομπέω) – schneide auf, tue groß | ἡ τοῦ πράγματος ἀπόδειξις die Probe aufs Exempel
Sententiae excerptae:Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
|