| | (Beiname des Hippolytus und seines Sohnes) | Virbius, Virbiī m | Virbius, Virbii m | | |
| | am Vorabend seines Todes | ad vesperum prīdiē quam excessit ē vītā | ad vesperum pridie quam excessit e vita | | |
| | auf Eingebung seines Unwillens | suggerente īrā | suggerente ira | | |
| | beraube etwas seines Glanzes | dēfōrmāre, dēfōrmō, dēfōrmāvī, dēfōrmātum | deformo 1 (2) | | |
| | beraube jdn. seines Geldes | aliquem argentō spoliō | aliquem argento spolio | | |
| | beraube jdn. seines Ruhmes | aliquem dē caelō dētrahō | aliquem de caelo detraho | | |
| | beraube jdn. seines Schutzes | praesidiō aliquem nūdō | praesidio aliquem nudo | | |
| | das Holz, das einst auf den Kopf seines Besitzers fallen wollte | līgnum cadūcum in dominī caput | lignum caducum in domini caput | | |
| | der Nachfolger verspricht, die Politik seines Vorgängers fortzusetzen | successor sē polīticam praedecessōris continuātūrum prōmittit | successor se politicam praedecessoris continuāturum promittit | | |
| | entsetze jdn. seines Amtes | successōrem alicuī dō (mittō) | successorem alicui do (mitto) | | |
| | entsetze jdn. seines Feldherrnamtes | imperium alicuī abrogō | imperium alicui abrogo | | |
| | er ist mein Miterbe, Erbe aber seines Herrn | est cohērēs meus, hērēs autem patrōnī suī | est coheres meus, heres autem patroni sui | | |
| | er war der letzte seines Hauses | domūs suae fāta clausit | domus suae fata clausit | | |
| | im Hochgefühl seines Glücks | rēbus secundīs ēlātus | rebus secundis elatus | | |
| | jeder geht seines eigenen Weges | suam quisque sequitur viam | suam quisque sequitur viam | | |
| | jeder ist seines Glükes Schmied (sprichwörtl.) | faber est suae quisque fortūnae | faber est suae quisque fortunae | | |
| | jeder ist seines Glükes Schmied (sprichwörtl.) | suī cuīque mōrēs fingunt fortūnam | sui cuique mores fingunt fortunam | | |
| | jeder ist seines Glükes Schmied (sprichwörtl.) | suīs fortūna cuīque fingitur mōribus | suis fortuna cuique fingitur moribus | | |
| | jeder ist seines Glükes Schmied (sprichwörtl.) | ut quisque fortūnā ūtitur, ita praecellet | ut quisque fortuna utitur, ita praecellet | | |
| | jemanden seines Lebens berauben | prīvāre aliquem vītā | privare aliquem vita | | |
| | seine ersten militärischen Pflichten lernte er zur Zufriedenheit seines Kommandanten | prīma castrōrum rudīmenta ducī adprobāvit | prima castrorum rudimenta duci adprobavit | | |
| | seines Verstandes mächtig, bei Sinnen | compos mentis | compos mentis | | |