Suchergebnis zu |
![]() | ![]() | interitus, interitus m | interitus, interitūs m | Ende (Vernichtung) | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | Tod (Vernichtung) | ![]() | ![]() | ![]() | ||
![]() | ![]() | Untergang | ![]() | ![]() | ![]() | ||
![]() | ![]() | Verderben | ![]() | ![]() | ![]() | ||
![]() | ![]() | Verfall | ![]() | ![]() | ![]() | ||
![]() | ![]() | Vernichtung | ![]() | ![]() | ![]() | ||
![]() | ![]() | Verschwinden | ![]() | ![]() | ![]() |
ab interitu aliquem retraho | ab interitū aliquem retrahō | rette jdn. vor dem Untergang | |||||
rette jdn. vor dem Verderben | |||||||
ab interitu aliquem vindico | ab interitū aliquem vindicō | bewahre jdn. vor dem Untergang | |||||
ad interitum ruo | ad interitum ruō | stürze ins Verderben | |||||
solvere rem publicam interitu | solvere rem pūblicam interitū | den Staat vor dem Untergang retten (im lat. Sprachkurs) |
Substantiva verbalia auf -tus od. -sus (je nach Supinum) bezeichnen (wie kons. Stämme auf -io und a-St. auf -ura) die Tätigkeit od. den resultierenden Zustand (census, censio, censura) | interitus, interitūs m Untergang; Vernichtung; Ende; Tod; Verderben; Verfall; Verschwinden; |
[4] Nom. / Gen. Sgl. // Nom. Pl. von | interitus, interitūs m Untergang; Vernichtung; Ende; Tod; Verderben; Verfall; Verschwinden; |
[4] Akk. Pl. von | interitus, interitūs m Untergang; Vernichtung; Ende; Tod; Verderben; Verfall; Verschwinden; |