| | = cēnāculātus, cēnāculāta, cēnāculātum - mit einem oberen Stockwerk versehen | coenāculātus, coenāculāta, coenāculātum | coenaculatus, coenaculata, coenaculatum | | |
| | Fettblase am oberen Augenlid | vēsīca, vēsīcae f | vesica, vesicae f | | |
| | am oberen Ende aus Stein gefertigt (ἀκρόλιθος) [statua] | acrolithus, acrolitha, acrolithum | acrolithus, acrolitha, acrolithum | | |
| | am oberen Teil | supernē | superne | | |
| | auf der oberen Seite | suprā | supra | | |
| | der ich im oberen Stockwerk wohne (von Jupiter) | in superiōre quī habitō cēnāculō | in superiore qui habito cenaculo | | |
| | die oberen Götter | superī, superōrum m | superi, superorum m | | |
| | die wohlhabenden Bürger der oberen Klassen (opp.: proletarii) | assiduī, assiduōrum m | assidui, assiduorum m | | |
| | mit einem oberen Stockwerk versehen [domus] | cēnāculātus, cēnāculāta, cēnāculātum | cenaculatus, cenaculata, cenaculatum | | |
| | von der oberen Gegend herkommend | supernās, supernātis | supernas, supernatis | | |
| | zum oberen Dachbalken gehörig | dēliciāris, dēliciāre | deliciaris, deliciare | | |