| | assumptivus, assumptiva, assumptivum (adsumptivus) | assūmptīvus, assūmptīva, assūmptīvum (adsūmptīvus) | an sich unvollständigtaken in addition, which takes the defence of an action from an extraneous cause, assumptive, extrinsic (=προσληπτικός) (so dass Gründe von außerhalb einer Sache herangezogen werden müssen) | | | |