Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
1 | Verani, omnibus e meis amicis | Mein Veranius, unter hunderttausend |
2 | antistans mihi milibus trecentis, | Lieben Freunden von allen mir der liebste! |
3 | venistine domum ad tuos penates | Bist du wieder bei deinen Hauspenaten, |
4 | fratresque unanimos anumque matrem? | Herzensbrüdern und bei der greisen Mutter? |
5 |
venisti. o mihi nuntii beati! | Ja, du bist es. O freudenvolle Botschaft. |
6 | visam te incolumem audiamque Hiberum | Unverletzt dich zu sehen! zu hören, was du |
7 | narrantem loca, facta, nationes, | Von iberischen Völkern, Städten, Sitten |
8 | ut mos est tuus, applicansque collum | Uns erzählst! mich an deinen Hals zu klammern! |
9 | iucundum os oculosque saviabor | Dir die Augen, den süßen Mund zu küssen! |
10 |
o quantumst hominum beatiorum, |
Sagt, ihr glücklichsten aller Menschenkinder, |
11 | quid me laetius est beatiusve? | Wer kann glücklicher sein als ich? wer froher? |
Versmaß: Phalaeceus (Hendekasyllabus) |
Übersetzung: M.Brod, 23 |
|
FERNE
|
---->
|
NÄHE
|
||
Veranus antistans |
---->
|
nuntii beati
|
---->
|
nihil me beatius!
|
Hiberus
|
---->
|
domum ad tuos penates
|
--->
|
ego
|
Vergangenheit
|
---->
|
Gegenwart
|
---->
|
Zukunft
|
venisti? (≈ aberas)
|
venisti! (≈ ades)
|
te visam ---->
audiam ----> saviabor |