Konjugationstabelle III
|
|
C) Passiv
|
(1)
|
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Optativ
|
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
παιδεύ-ο-
μαι παιδεύ-ῃ (-ει) παιδεύ-ε-ται παιδευ-ό-μεθα παιδεύ-ε-σθε παιδεύ-ο-νται
|
παιδεύ-ε-σθον παιδεύ-ε-σθον
|
|
παιδεύ-ω-μαι παιδεύ-ῃ παιδεύ-η-ται παιδευ-ώ-μεθα παιδεύ-η-σθε παιδεύ-ω-νται
|
παιδεύ-η-σθον παιδεύ-η-σθον
|
|
παιδευ-οί-μην παιδεύ-οι-ο παιδεύ-οι-το παιδευ-οί-μεθα παιδεύ-οι-σθε παιδεύ-οι-ντο
|
παιδεύ-οι-σθον παιδευ-οί-σθην
|
|
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
ἐ-παιδευ ό μην ἐ-παιδεύ ου ἐ-παιδεύ ε
το ἐ-παιδευ ό
μεθα ἐ-παιδεύ ε
σθε
ἐ-παιδεύ ο
ντο
|
ἐ-παιδεύ-ε-σθον ἐ-παιδευ-έ-σθην
|
|
|
|
(2)
|
|
Infinitiv |
Partizip |
Imperativ |
|
|
παιδεύ-ε-σθαι
|
παιδευ-ό-μενος
|
παιδευ-ο-μένη
|
παιδευ-ό-μενον
|
|
2.S. 3.S.
|
παιδεύ-ου παιδευ-έ-σθω
|
2.P. 3.P.
|
παιδεύ-ε-σθε παιδευ-έ-σθων παιδευ-έ-σθωσαν
|
2.D. 3.D.
|
παιδεύ-ε-σθον παιδευ-έ-σθων
|
|
(3)
|
|
Indikativ |
Konjunktiv |
Optativ |
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
παιδευ-θή-σ-ο-
μαι παιδευ-θή-σ-ῃ (-ει) παιδευ-θή-σ-ε-ται παιδευ-θη-σ-ό-μεθα παιδευ-θή-σ-ε-σθε παιδευ-θή-σ-ο-νται
|
παιδεύ-θή-σ-ε-σθον παιδεύ-θή-σ-ε-σθον |
|
παιδευ-θη-σ-οί-μην παιδεύ-θή-σ-οι-ο παιδεύ-θή-σ-οι-το παιδευ-θη-σ-οί-μεθα παιδεύ-θή-σ-οι-σθε παιδεύ-θή-σ-οι-ντο
|
παιδεύ-θή-σ-οι-σθον
παιδευ-θή-σ-οί-σθην |
|
(4)
|
|
Infinitiv |
Partizip |
Imperativ |
|
|
παιδευ-θή-σ-ε-σθαι
|
παιδευ-θη-σ-ό-
μενος
|
παιδευ-θη-σ-ο-μένη
|
παιδευ-θη-σ-ό-μενον
|
|
|
(5)
|
|
Indikativ |
Konjunktiv |
Optativ |
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
ἐ-παιδεύ-θη-ν ἐ-παιδεύ-θη-ς ἐ-παιδεύ-θη
ἐ-παιδεύ-θη-μεν ἐ-παιδεύ-θη-τε
ἐ-παιδεύ-θη-σαν
|
ἐ-παιδεύ-θη-τον ἐ-παιδευ-θή-την
|
|
παιδευ-θῶ παιδευ-θῇς παιδευ-θῇ παιδευ-θῶμεν παιδευ-θῆτε παιδευ-θῶσιν
|
παιδευ-θῆ-τον παιδευ-θῆ-τον
|
|
παιδευ-θείην παιδευ-θείης παιδευ-θείη παιδευ-θεῖμεν παιδευ-θεῖτε παιδευ-θεῖεν
|
παιδευ-θεῖ-τον παιδευ-θεί-την |
|
(6)
|
|
Infinitiv |
Partizip |
Imperativ |
|
|
παιδευ-θῆ- ναι
|
παιδευ-θείς παιδευ-θέντος
|
παιδευ-θεῖσα παιδευ-θείσης
|
παιδευ-θέν παιδευ-θέντος
|
|
2.S. 3.S.
|
παιδεύ-θη-τι παιδευ-θή-τω
|
2.P. 3.P.
|
παιδεύ-θη-τε παιδευ-θέ-ντων παιδευ-θή-τωσαν
|
2.D. 3.D.
|
παιδεύ-θη-τον παιδευ-θή-των
|
|
(7)
|
|
Indikativ |
Konjunktiv |
Optativ |
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
πε-παίδευ-μαι πε-παίδευ-σαι πε-παίδευ-ται πε-παιδεύ-μεθα πε-παίδευ-σθε
πε-παίδευ-νται
|
πε-παίδευ-σθον πε-παίδευ-σθον |
|
πε-παιδευ-μένος, η, ον
|
ὦ
ᾖς
ᾖ
|
πε-παιδευ-μένοι, αι, α
|
ὦμεν
ἦτε
ὦσιν
|
πε-παίδευ-μένω, α, ω
|
ἦτον
ἦτον
|
|
πε-παιδευ-μένος, η, ον
|
εἴην
εἴης εἴη
|
πε-παιδευ-μένοι, αι, α
|
εἶμεν
εἶτε
εἶεν
|
πε-παίδευ-μένω, α, ω
|
εἶτον
εἴτην
|
|
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
ἐ-πε-παιδεύ-μην ἐ-πε-παίδευ-σο
ἐ-πε-παίδευ-το ἐ-πε-παιδεύ-μεθα ἐ-πε-παίδευ-σθε
ἐ-πε-παίδευ-ντο
|
ἐ-πε-παίδευ-σθον ἐ-πε-παιδεύ-σθην
|
|
|
|
|
1.Sgl. 2.Sgl.
3.Sgl.
1.Pl.
2.Pl.
3.Pl.
|
2.Du. 3.Du. |
|
πε-παιδεύ-σ-ο-μαι
πε-παιδεύ-σ-ῃ
πε-παιδεύ-σ-ε-ται
πε-παιδευ-σ-όμεθα
πε-παιδεύ-σ-ε-σθε
πε-παιδεύ-σ-ο-νται
|
πε-παιδεύ-σ-ε-σθον
πε-παιδεύ-σ-ε-σθον |
|
|
|
(8)
|
|
Infinitiv |
Partizip |
Imperativ |
|
|
πε-παιδεῦ-σθαι
|
πε-παιδευ-μένος
|
πε-παιδευ-μένη
|
πε-παιδευ-μένον
|
|
2.S. 3.S.
|
πε-παίδευ-σο
πε-παιδεύ-σθω
|
2.P. 3.P.
|
πε-παίδευ-σθε
πε-παιδεύ-σθων
πε-παιδεύ-σθωσαν
|
2.D. 3.D.
|
πε-παίδευ-σθον πε-παιδεύ-σθων |
|
Ahrens, H.L.
Anlauf, G.
Standard late Greek oder Attizismus? ..Optativgebrauch im nachklassischen Griechisch
Diss. Köln 1960
Kühner, R. / Gerth, B.
Ausführliche Grammatik der griechischen Sprache (3. Aufl. bearbeitet von F. Blass und B. Gerth)
Hannibal : Text mit Erläuterungen ; Arbeitsaufträge, Begleittexte, Stilistik und Übungen zu Grammatik und Texterschliessung. Von Hans-Joachim Glücklich und Stefan Reitzer
Griechische Dialekte, I,II.
Lexikon über die Formen der griech. Verba. Mit zwei Beilagen: Verzeichnis der Declinations- und Conjugations-Endungen; Grammatischer Schlüssel.
© 2000 - 2023 - /GrGr/GGrKonj03.php - Letzte Aktualisierung: 30.07.2021 - 09:50