Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 
top

Titus Maccius Plautus

miles gloriosus - Der Bramarbas

IV. 4

1137-1199: 4. Akt, 4. Szene
 

Übersetzung nach W.A.B.Hertzberg

[ Argumentum I et II | 1-78 (I. 1) Vorspiel | 79-155 (II. 1) Prolog | 156-271 (II. 2) | 272-353 (II. 3) | 354-410 (II. 4) | 411-480 (II. 5) | 481-595 (II. 6) | 596-812 (III. 1) | 813-873 (III. 2) | 874-946 (III. 3) | 947-990 (IV. 1) | 991-1093(IV. 2) | 1094-1136 (IV. 3) | 1137-1199 (IV. 4) | 1200-1215 (IV. 5) | 1216-1283 (IV. 6) | 1284-1310 (IV. 7) | 1311-1377 (IV.8) | 1378-1393 (IV. 9) | 1394-1437 (V.1) ]
 
vorherige Seite folgende Seite
 

 

1137-1199:
Versmaß: Trochäischer Septenar (versus quadratus)
septenarius trochaicus
septenarius trochaicus

 

IV. 4) 1137-1199
Acroteleutium, Milphidippa, Palaestrio, Pleusicles
1137 Ac. Sequimini, simul circumspicite, ne quis adsit arbiter.
Mi. Neminem pol video, nisi hunc, quem volumus conventum. Pa. Et ego vos.
Mi. Quid agis, noster architecte? Pa. Egone architectus? vah. Mi. Quid est?
AK. Folgt mir, aber seht euch um, dass nirgendwo ein Zeuge lauscht!
MI. Niemand seh' ich außer diesem, den wir suchen. PA. Wie ich auch.
MI. Nun, was machst du, Herr Baumeister? PA. Ich Baumeister? Pah! MI. Was ist's?
1140 Pa. Quia enim non sum dignus prae te, ut figam palum in parietem.
Mi. Heia vero. Pa. Nimis facete nimisque facunde malast.
ut lepide deruncinavit militem. Mi. At etiam parum.
Pa. Bono animo es: negotium omne iam succedit sub manus;
vos modo porro, ut occepistis, date operam adiutabilem.
PA. Bin ich doch vor dir nicht würdig, einen Pfahl in die Wand zu ziehn.
AK. Hui, das wäre! PA. Gar zu artig, gar zu boshaft schmeichlerisch,
Gar zu nett hat den Soldaten sie barbiert. MI. Zu wenig noch.
PA. Seid getrost, es geht die ganze Sache glatt uns von der Hand,
Wenn nur ihr, wie ihr begonnen, euern helfenden Beistand leiht.
1145 nam ipse miles concubinam intro abiit oratum suam,
ab se ut abeat cum sorore et matre Athenas. Pl. Eu, probe.
Pa. Quin etiam aurum atque ornamenta, quae ipse instruxit, mulieri
omnia dat dono, a se ut abeat: ita ego consilium dedi.
Pl. Facile istuc quidemst, si et illa volt et ille autem cupit.
Eben ging der Soldat zu seiner Dirne hinein, und bittet sie 1130
Doch mit Mutter und mit Schwester nach Athen zu gehn. PL. Sehr gut!
PA. Ja, den Putz auch und das Geschmeide, das er dem Mädchen angeschafft,
Schenkt er sämtlich ihr zu eigen, wie ich ihm den Rat erteilt.
PL. Nun, das macht sich leicht, da sie es will und er's von Herzen wünscht.
1150 Pa. Non tu scis, quom ex alto puteo susum ad summum escenderis,
maxumum periclum inde esse ab summo ne rusum cadas?
nunc haec res apud summum puteum geritur: si praesenserit
miles, nihil ecferri poterit huius: nunc cum maxume
opust dolis: domi esse ad eam rem video silvai satis,
PA. Weißt du nicht, dass, wenn aus tiefem Brunnen du schon den Rand erklommst,
Grad' am größten die Gefahr ist, dass Du wieder fällst zurück?
Jetzt schwebt an dem Rand des Brunnens das Geschäft. Wenn der Soldat
Etwas merkt, kommt nichts heraus hier; jetzt bedarf von allem es
Unsrer List. PL. An Bauholz fehlt es nicht dazu in unserm Haus.
1155 mulieres tres, quartus tute es, quintus ego, sextus senex;
quod apud nos fallaciarum sex situmst, certo scio
oppidum quodvis, si detur, posse expugnari dolis.
date modo operam. Ac. Id nos ad te, si quid velles, venimus.
Pa. Lepide facitis. nunc hanc tibi ego impero provinciam.
Hier drei Weiber, du der vierte, ich der fünfte, der Greis – sind sechs.
PA. Soviel weiß ich, alle die Ränke, die wir geschmiedet, reichten hin,
Mit Verrat die stärkste Festung einzunehmen. Gebt euch nur
Mühle. AK. Deshalb kamen wir eben, ob du noch was willst von uns.
PA. Das ist artig. Hier befehl' ich jetzo diesen Posten an.
1160 Ac. Impetrabis, imperator, quod ego potero, quod voles.
Pa. Militem lepide et facete <et> laute ludificarier
volo. Ac. Voluptatem mecastor mi imperas. Pa. Scin quem ad modum?
Ac. Nempe ut adsimulem me amore istius differri. Pa. Tenes.
Ac. Quasique istius causa amoris ex hoc matrimonio
AK. Zu Befehl der Oberfeldherr, steh' ich dir, soweit ich kann.
PA. Dass du nett und fein und sauber den Soldaten zum Besten hast,
Dies ist mein Befehl. AK. Vergnügen macht er mir. PA. Doch weißt du, wie?
AK. Dass ich außer mir vor Liebe zu ihm scheine. PA. Gut gefasst!
AK. Und als ob um dieser Liebe willen meinem Ehebund
1165 abierim, cupiens istius nuptiarum. Pa. Omne ordine.
nisi modo unum hoc: hasce esse aedis dicas dotalis tuas,
hinc senem aps te abiisse, postquam feceris divortium:
ne ille mox vereatur intro ire in alienam domum.
Ac. Bene mones. Pa. Sed ubi ille exierit intus, istinc te procul
Ich entsage, nach seiner Ehe lüstern. PA. Richtig, Wort für Wort!
Nur dies eine noch:, Eerzähl' ihm, dass dies Haus dein brautgut sei,
Dass der Alte nach seiner Scheidung es sogleich verlassen hat;
Weil der Soldat sonst anstehn könnte, in ein fremdes Haus zu gehn.
AK. Gut bemerkt! PA. Doch, wenn er aus dem Haus kommt, musst du dich von fern
1170 ita volo adsimulare, prae illius forma quasi spernas tuam
quasique eius opulentitatem reverearis, et simul
formam, amoenitatem illius, faciem, pulchritudinem
conlaudato. satin praeceptumst? Ac. Teneo. satinest, si tibi
meum opus ita dabo expolitum, ut improbare non queas?
Stellen, als ob du deine Schönheit vor der seinen veachtetest
Und voll Ehrfurcht über seinen Reichtum stauntest; dann zugleich
Preise die Schönheit seines Gesichtes und die Anmut der Gestalt.
Ist's genug der Lehren? AK. Ich habe völlig sie inne. Genügt es dir,
Wenn ich das Werk so auspoliere, dass du nichts dran tadeln kannst?
1175 Pa. Sat habeo. nunc tibi vicissim quae imperabo ea discito.
40quom extemplo hoc erit factum, ubi intro haec abierit, ibi tu ilico
facito uti venias ornatu huc ad nos nauclerico;
causeam habeas ferrugineam, et scutulam ob oculos laneam,
palliolum habeas ferrugineum (nam is colos thalassicust),
PA. Das genügt mir. – Merke Du jetzt, was ich dir gebieten will.
Wenn das nun geschehn, wenn diese hineingegangen ist,
Komm du dann in Schifferkleidung ausgestattet sogleich hierher,
Kommt in einem braunen Klapphut, um die Augen ein woll'nes Band,
Angetan mit braunem Mantel, – denn die Seemannsfarbe ist braun –
1180



1184

id conexum in umero laevo, exfafillato bracchio,
praecinctus aliqui: adsimulato quasi gubernator sies;
atque apud hunc senem omnia haec sunt, nam is piscatores habet.
Pl. Quid? ubi ero exornatus quin tu dicis quid facturus sim?

Schürz' ihn über der rechten Schulter, lass den Arm frei bis zur Brust,
Wirf ihn über den Nacken, binde um die Lenden einen Schutz;
Kurz verkleidete dich, dass du möglichst wie ein Steuermann erscheinst.
All das findest du in des Alten Haus, da es sich Fischer hält.
PL. Wie? Und wenn ich mich verkleidet, was soll ich dann weiter tun?
1185 Pa. Huc venito et matris verbis Philocomasium arcessito,
ut, si itura sit Athenas, eat tecum ad portum cito,
atque ut iubeat ferri in navim si quid imponi velit.
nisi eat, te soluturum esse navim: ventum operam dare.
Pl. Satis placet pictura. perge. Pa. Ille extemplo illam hortabitur
PA. Komm' und ruf' in ihrer Mutter Auftrag Philokomasium:
Wenn nach Athen sie wollte, möchte sie rasch mit dir zum Hafen gehn,
Was sie mitzunehmen dächte, gleich beordern auf das Schiff;
Denn sonst müsstest die Anker du lichten, da der Wind jetzt günstig sei.
PL. Hübsch genug erfunden. Weiter! PA. Sicher redet er gleich ihr zu,
1190 ut eat, ut properet, ne morae sit matri. Pl. Multimodis sapis.
Pa.Ego illi dicam, ut me adiutorem, qui onus feram ad portum, roget.
ille iubebit me ire cum illa ad portum. ego adeo, ut tu scias,
prorsum Athenas protinus abibo tecum. Pl. Atque ubi illo veneris,
triduom servire numquam te, quin liber sis, sinam.
Dass sie eil' und nicht die Mutter warten lasse. PL. Schlauer Kopf!
PA. Mich dann bittet sie, ihr das Gepäck ans Meer zu bringen, zum Beistand aus.
Er wird mich mit ihr zum Hafen schicken und ich, damit du's weißt,
Gehe mit dir sofort zu Schiffe nach Athen. PL. Und bist du dort,
Lass ich nicht drei Tage länger dich mein Sklav sein: Du bist frei.
1195 Pa. Abi cito atque orna te. Pl. Numquid aliud? Pa. Haec ut memineris.
Pl. Abeo. — Pa. Et vos abite hinc intro actutum; nam illum huc sat scio
iam exiturum esse intus. Ac. Celebre apud nos imperium tuomst. —
Pa. Agite abscedite ergo. ecce autem commodum aperitur foris.
hilarus exit: impetravit. inhiat, quod nusquam est, miser.
PA. Rasch denn, fort und ziehe dich um! PL. Noch sonst etwas? PA. Vergisst es nicht. 1180
PL. Fort denn! PA. Ihr geht hinein jetzt; denn ich weiß gewiss, er kommt
Bald heraus. AK. Wir halten immer frisch im Gedächtnis dein Geheiß.
PA. Auf und geht denn! Sieh, da öffnet grade sich die Tür. Er kommt
Froh heraus. Du hast's errungen, Tropf, und schnappst nach einem Nichts.

 

Sententiae excerptae:
Lat. zu "Plaut" und "mil"