|
| Belege des Suchbegriffs aus ausgewählten Texten (vollständig: Caes.Gall., Cic.Arch., Cic.S.Rosc., Cic.Lael.) |
| atque īdem ego hoc contendo, cum ad naturam eximiam et inlustrem accesserit ratio quaedam conformatioque doctrinae, tum illud nescio quid praeclarum ac singulare solere exsistere. Cic.Arch.15.e | Doch ich behaupte zugleich: Wenn sich mit einer hervorragenden und glänzenden Anlage eine gewisse Regelmäßigkeit und Ausbildung durch Wissenschaft verbindet, dann pflegt jener Vorzug, ich weiß nicht, wie ich ihn nennen soll, jene ausgezeichnete Vortrefflichkeit zu entstehen. |
| O praeclarum testem, iudices! o gravitatem dignam exspectatione! o vitam honestam atque eius modi, ut libentibus animis ad eius testimonium vestrum iusiurandum accommodetis! Cic.S.Rosc.101.b | Welch ein trefflicher Zeuge, ihr Richter! Welch ein würdiges Betragen, das ganz den Erwartungen entspricht! Welch ehrenwertes Leben, ganz geeignet, dass ihr auf sein Zeugnis hin unbedenklich schwören könnt! |
| alter tibi descendit de Palatio et aedibus suis; habet animi causa rus amoenum et suburbanum, plura praeterea praedia neque tamen ullum nisi praeclarum et propinquum. Cic.S.Rosc.133.a | Der andere aber steigt dir vom palatinischen Berg und aus eigenem Haus herab, und hat zur Erholung ein reizendes Landgut hinter den Vorstädten und außerdem noch mehr Landbesitzungen, aber keine, die nicht ganz vorzüglich und nahe gelegen wäre. |
| [Cic.off.1,63,1] Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia est appellanda, verum etiam animus paratus ad periculum, si sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habeat, quam fortitudinis." Cic.off.1,63,1 | Sehr zutreffend sagt also Platon: "Nicht nur die Einsicht, wenn sie sich von der Gerechtigkeit entfernt, ist eher List als Weisheit zu nennen, sondern auch der Mut zum Risiko dürfte eher Frechheit als der Tapferkeit heißen, wenn ihn eigennützige Leidenschaft und nicht das Allgemeinwohl antreibt." |
| [Cic.off.1,75,1] Quamvis enim Themistocles iure laudetur et sit eius nomen quam Solonis illustrius citeturque Salamis clarissimae testis victoriae, quae anteponatur consilio Solonis ei, quo primum constituit Areopagitas, non minus praeclarum hoc quam illud iudicandum est. Cic.off.1,75,1 | Allerdings verdient Themistokles das ihm erteilte Lob; sein Name überstrahlt noch den Namen Solons und man beruft sich auf Salamis, die Zeugin jenes herrlichen Sieges, der größeren Wert hat als Solons Reformen, die den Areopag ins Leben riefen; Gleichwohl müssen wir beiden Leistungen ein gleich großes Verdienst zuschreiben. |
| [Cic.Tusc.1,49] praeclarum autem nescio quid adepti sunt, quod didicerunt se, cum tempus mortis venisset, totos esse perituros. quod ut ita sit —nihil enim pugno —, quid habet ista res aut laetabile aut gloriosum? Nec tamen mihi sane quicquam occurrit, cur non Pythagorae sit et Platonis vera sententia. ut enim rationem Plato nullam adferret —vide, quid homini tribuam —, ipsa auctoritate me frangeret: tot autem rationes attulit, ut velle ceteris, sibi certe persuasisse videatur. Cic.Tusc.1,49 |