- Διὸς πλαγὰν ἔχουσιν εἰπεῖν, [στρ. α.
πάρεστιν τοῦτό γ' ἐξιχνεῦσαι.
ἔπραξεν ὡς ἔκρανεν. οὐκ ἔφα τις

θεοὺς βροτῶν ἀξιοῦσθαι μέλειν

ὅσοις ἀθίκτων χάρις
πατοῖθ'· ὁ δ' οὐκ εὐσεβής.

πέφανται δ' ἐγγονοῦσα τόλμη τῶν Ἄρη

πνεόντων μεῖζον ἢ δικαίως,
φλεόντων δωμάτων ὑπέρφευ
ὑπὲρ τὸ βέλτιστον. ἔστω δ' ἀπή-

μαντον, ὥστ' ἀπαρκεῖν

εὖ πραπίδων λαχόντι.

οὐ γὰρ ἔστιν ἔπαλξις
πλούτου πρὸς κόρον ἀνδρὶ

λακτίσαντι μέγαν Δίκας

βωμὸν εἰς ἀφάνειαν.

βιᾶται δ' ἁ τάλαινα πειθώ, [ἀντ. α.

προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.
ἄκος δὲ πᾶν μάταιον. οὐκ ἐκρύφθη,
πρέπει δέ, φῶς αἰνολαμπές, σίνος·

κακοῦ δὲ χαλκοῦ τρόπον
τρίβῳ τε καὶ προσβολαῖς

μελαμπαγὴς πέλει δικαιωθείς, ἐπεὶ

διώκει παῖς ποτανὸν ὄρνιν,
πόλει πρόστριμμα θεὶς ἄφερτον·
λιτᾶν δ' ἀκούει μὲν οὔτις θεῶν·

† τὸν δ' ἐπίστροφον τῶν[δε]

φῶτ' ἄδικον καθαιρεῖ.

οἷος καὶ Πάρις ἐλθὼν

ἐς δόμον τὸν Ἀτρειδᾶν

ᾔσχυνε ξενίαν τράπε-

ζαν κλοπαῖσι γυναικός.

λιποῦσα δ' ἀστοῖσιν ἀσπίστορας [στρ. β.

κλόνους λοχισμούς τε καὶ

ναυβάτας ὁπλισμούς,

βεβάκει ῥίμφα διὰ

τόδ' ἐννέποντες δόμων προφῆται·

"ἰὼ ἰὼ δῶμα δῶμα καὶ πρόμοι,
ἰὼ λέχος καὶ στίβοι φιλάνορες.
† πάρεστι σιγᾶς ἄτιμος † ἀλοίδορος

ἄλιστος ἀφεμένων ἰδεῖν.
πόθῳ δ' ὑπερποντίας

φάσμα δόξει δόμων ἀνάσσειν."

εὐμόρφων δὲ κολοσσῶν
ἔχθεται χάρις ἀνδρί·

ὀμμάτων δ' ἐν ἀχηνίαις

ἔρρει πᾶσ' Ἀφροδίτα.

ὀνειρόφαντοι δὲ πειθήμονες [ἀντ. β.

πάρεισι δόξαι φέρου-
σαι χάριν ματαίαν.

παραλλάξασα διὰ

πτεροῖς ὀπαδοῦς' ὕπνου κελεύθοις.
τὰ μὲν κατ' οἴκους ἐφ' ἑστίας ἄχη
τάδ' ἐστὶ καὶ τῶνδ' ὑπερβατώτερα.
τὸ πᾶν δ' ἀπ' αἴας Ἕλλαδος συνορμένοις

πένθεια τλησικάρδιος
δόμῳ 'ν ἑκάστου πρέπει.

πολλὰ γοῦν θιγγάνει πρὸς ἧπαρ·

οὓς μὲν γάρ <τις> ἔπεμψεν
οἶδεν, ἀντὶ δὲ φωτῶν

τεύχη καὶ σποδὸς εἰς ἑκά-

στου δόμους ἀφικνεῖται.

πυρωθὲν ἐξ Ἰλίου
φίλοισι πέμπει βαρὺ
ψῆγμα δυσδάκρυτον, ἀντ-
ήνορος σποδοῦ γεμί-
ζων λέβητας εὐθέτους.

στένουσι δ' εὖ λέγοντες ἄν-
δρα τὸν μὲν ὡς μάχης ἴδρις,
τὸν δ' ἐν φοναῖς καλῶς πεσόντ' - "ἀλ-

λοτρίας διαὶ γυναικός"·
τάδε σῖγά τις βαύζει·

φθονερὸν δ' ὑπ' ἄλγος ἕρπει

προδίκοις Ἀτρείδαις.

οἱ δ' αὐτοῦ περὶ τεῖχος
θήκας Ἰλιάδος γᾶς

εὔμορφοι κατέχουσιν· ἐ-

χθρὰ δ' ἔχοντας ἔκρυψεν.

μένει δ' ἀκοῦσαί τί μοι

μέριμνα νυκτηρεφές.
τῶν πολυκτόνων γὰρ οὐκ
ἄσκοποι θεοί. κελαι-
ναὶ δ' Ἐρινύες χρόνῳ
τυχηρὸν ὄντ' ἄνευ δίκας

παλιντυχεῖ τριβᾷ βίου
τιθεῖσ' ἀμαυρόν, ἐν δ' ἀίστοις

τελέθοντος οὔτις ἀλκά·
τὸ δ' ὑπερκόπως κλύειν εὖ
βαρύ· βάλλεται γὰρ ὄσσοις

Διόθεν κεραυνός.

κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον·
μήτ' εἴην πτολιπόρθης

μήτ' οὖν αὐτὸς ἁλοὺς ὑπ' ἄλ-

λων βίον κατίδοιμι.

- πυρὸς δ' ὑπ' εὐαγγέλου [ἐπῳδ.

πόλιν διήκει θοὰ
βάξις· εἰ δ' ἐτήτυμος,

τίς οἶδεν, ἤ τι θεῖόν ἐστί πῃ ψύθος.
τίς ὧδε παιδνὸς ἢ φρενῶν κεκομμένος,

φλογὸς παραγγέλμασιν

νέοις πυρωθέντα καρδίαν ἔπειτ'

ἀλλαγᾷ λόγου καμεῖν;

γυναικὸς αἰχμᾷ πρέπει

πρὸ τοῦ φανέντος χάριν ξυναινέσαι.

πιθανὸς ἄγαν ὁ θῆλυς ὅρος ἐπινέμεται

ταχύπορος· ἀλλὰ ταχύμορον

γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος.