|
Zusätzliche Übungstexte / Klassenarbeiten
zum griechischen Lehrbuch Hellas
- Τίς οὐκ ἂν νομίσειεν, ὅτι Σωκράτης, ὁπότε τοῖς ἀστοῖς συνείη, περὶ
τῶν ἀνθρωπίνων ἔλεγεν;
- Οὗτος γὰρ πᾶσιν, οἷστισιν ἐντύχοι, διαλεγόμενος ἐπυνθάνετο, τί τὸ
ἀγαθὸν εἴη καὶ τί τὸ κακόν.
- Μάλιστα δὲ οἱ πολιτικοὶ ἐν μεγάλαις ἀρχαῖς ὄντες ὑπ’ αὐτοῦ ἤλεγχοντο,
ὅτι οἴοιντο μὲν σοφοὶ εἷναι, εἶεν δ’ οὔ.
- Καὶ ἐλθών ποτε Σωκράτης πρὸς ποιητάς τινας· «εἴπετέ μοι», ἔφη, «ὦ
τῶν Μουσῶν φίλοι, τί ποτε λέγουσιν αἱ ᾠδαὶ ὑμῶν, ἵνα καὶ μάθω ἀφ’ ὑμῶν.
Εἴθε σοφόν τι μάθοιμι.»
- Οἱ νέοι μὲν ἀναμιμνῃσκόμενοι, οὗ ἡ Πυθία εἶπεν χρησμοῦ, τὸν φιλόσοφον
ἐθαύμαζον, οἱ δὲ πολλοὶ οὐκ ἐδέχοντο τοὺς λόγους αὐτοῦ, ἀλλ’ ἔφραζον,
ὅτι τοὺς νέους διαφθείροι.
Angaben:
Σωκράτης, ους - Sokrates;
Akk.: Σωκράτη | συνεῖναί τινι – mit jdm. zusammensein | ἀνθρώπινος,
η, ον - menschlich | ὁ πολιτικός - der Politiker | ποιητάς – Akk. Pl.
zu ποιητής - Dichter | ἀναμιμνῄσκoμαι + Gen. – erinnere mich an etw.
|
|