simulāmenta, simulāmentōrum n
|
simulāre, simulō, simulāvī, simulātum
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
simulātus, simulāta, simulātum
|
|
|
simulāns, simulantis
|
|
|
simītū (altlat. Nbf. zu simul)
|
simītur (altlat. Nbf. zu simul)
|
simulanter
|
simulātē
|
|
simulātōriē
|
simulō + aci
|
simulātiōne alicuius reī
|
simulācra audīta
|
simulācra bellī
|
simulācra inānia somnī
|
simulācra pallentia
|
pudīcitia simulāta
|
simulātiōne itineris ūsus
|
valētūdinem simulō
|
in simultāte cum aliquō sum
|
in simultāte sum cum aliquō
|
simultātem dēpōnō
|
|
simultātem dirimō
|
|
simultātem exerceō cum aliquō
|
|
|
simultātem gerō cum aliquō
|
|
simultātem habeō cum aliquō
|
simultātēs dirimere cōnor
|
simultātēs prōlongārī nōlō
|
vultūs fictī simulātīque
|
aegrōtum simulō
|
aliquis aegrum simulat
|
aliquis sē aegrum esse simulat
|
morbum simulō
|
bellī simulācrum cieō
|
simulātiōne amīcitiae color et observor temporis causā
|
in simultate sum cum aliquō
|
in simultāte sum cum aliquō
|
in simultate sum cum aliquō
|
agnum prō lupō simulāns
|
per simulātiōnem alicuius reī
|