dominicum, dominicī n
|
|
|
domināre, dominō, domināvi
|
|
domitāre, domitō
|
|
|
domāre, domō, domuī, domitum
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
dominārī, dominor, dominātus sum
|
|
|
|
domīre, domiō, domītus
|
dominanter
|
terra dominī
|
|
oppidum fame domō
|
domnus, domnī m
|
arcāna dominātiōnis
|
Germānī diē Dominicō comitia habuērunt
|
possessor domiciliī
|
iūs domiciliī ēligendī
|
libīdō dominātur
|
domitās habeō cupiditātēs
|
lībertās domiciliī ēligendī
|
rem pūblicam ā (ex) dominātiōne vindicō
|
rēs pūblica domināns
|
compīlō quicquid domīst
|
dominor in aliquem
|
imminentēs dominī
|
servīs quaerō in dominum
|
dominātiōnem refringō
|
dominātum refringō
|
nocte diēbus Dominicō et Lūnae interpositā
|
resūmptā per arma dominātiōne
|
bonī assiduīque dominī
|
līgnum cadūcum in dominī caput
|
servus dominō benevolus
|
peregrē domīque
|