crēditum, crēditī n
|
pecūnia crēdita
|
|
pecūniam crēditam solvō
|
deum esse crēdimus
|
in discrīmine in mīrācula crēdere dīscitur
|
nimium nē crēde colōrī!
|
haec animum inclīnant, ut crēdam
|
cavē crēdās
|
crēdātis (crēdās) mihi velim nōn iocantī
|
|
|
crēderēs
|
hoc quidem nōn (vix) addūcor ut crēdām
|
|
mihi crēde!
|
nōn facile addūcor ad hoc crēdendum
|
|
nōn possum addūcī, ut crēdam
|
quī (quae, quod) crēditur
|
ut crēditur
|
ut crēdunt
|
longē absum, ut crēdam
|
addūcor ut crēdām
|
dignus, cuī credātur
|
sē suaque omnia aliēnissimīs crēdidērunt
|
quamvīs fābulōsa et immānia crēdēbāntur
|