fictum, fictī n
|
|
|
fictus, ficta, fictum
|
|
|
finge (+ aci)
|
|
fingite (+ aci)
|
|
aliquem disputantem fingō
|
causās fingō
|
suī cuīque mōrēs fingunt fortūnam
|
suīs fortūna cuīque fingitur mōribus
|
animal dēnsō mollīque villō fictum
|
animō aliquid fingō
|
|
simulācrum metū inānī fictum
|
somnia mihi fingō
|
tōtum mē fingō et accommodō ad alicuius arbitrium et nūtum
|
|
verba fingō
|
cōgitātiōne aliquid fingō
|
cōgitātiōne mihi fingō
|
|
illa cīvitās, quam Platō fīnxit
|
rēs cōgitātiōne fictae
|
vultum fingō
|
vultūs fictī simulātīque
|
fictum testem aliquem subōrnō
|
fingō aliquid
|
fingō aliquid (aliquem)
|
|
fingō cōgitātiōne alicuius reī imāginem
|
|
fingō hoc vērum esse
|
|
|
mē miserum Fortūna fīnxit
|
metum fingō
|
mihi finxī
|
nātūra hūmāna fingit
|
quod fingī nōn potest. an aliter sentīs?
|
verba fingō
|
versūs fingō
|
rēs ficta
|
vultus in in pēius fictus
|
|
animō aliquid fingō
|