[Cic.fin.1,9,2] Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, | municipem Ponti, Tritani, centurionum, | praeclarorum hominum ac primorum signiferumque, | maluisti dici. Graece ergo praetor Athenis, | id quod maluisti, te, cum ad me accedis, saluto: | “chaere,“ inquam, “Tite!“ lictores, turma omnis chorusque: | “chaere, Tite!“ hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.
Cic.Fin.1,9,2 | Grieche, Albucius, möchtest du lieber dich nennen als Römer | Oder Sabiner und lieber als Landsmann der trefflichen Männer | Tritanus und Pontius, Centurionen und wackrer | Träger der Fahn. Drum grüß ich als Prätor in griechischer Sprache | Dich zu Athen, wenn du zu mir kommst, so wie du es wünschest: | “Chaire, o Titus!” Und es erschallt von Liktoren und Kriegern: | “Chaire, o Titus!” Und nun hasst mich Albucius heftig. |