| | störe | interturbāre, interturbō | interturbo 1 | | |
| | störe | āvocāre, āvocō, āvocāvī, āvocātum | avoco 1 | | |
| | falle zur Last (aliquem - jdm.) | molestāre, molestō, molestāvī | molesto 1 | | |
| | trübe [serenitatem animae] | turbidāre, turbido, turbidāvī, turbidātum | turbido 1 | | |
| | verwirre | turbulentāre, turbulentō | turbulento 1 | | |
| | beunruhige [vitas insontium] | ventilāre, ventilō, ventilāvī, ventilātum | ventilo 1 | | |
| | störe | turbāre, turbō, turbāvī, turbātum | turbo 1 | | |
| | störe | sollicitāre, sollicitō, sollicitāvī, sollicitātum | sollicito 1 | | |
| | stoße (wie ein Widder) | arietāre, arietō, arietāvī, arietātum | arieto 1 | | |
| | zertrümmere | conquassāre, conquassō, conquassāvī, conquassātum | conquasso 1 | | |
| | störe | conturbāre, conturbō, conturbāvī, conturbātum | conturbo 1 | | |
| | störe | disturbāre, disturbō, disturbāvī, disturbātum | disturbo 1 | | |
| | störe | obturbāre, obturbō, obturbāvi, obturbātum | obturbo 1 | | |
| | störe | incīdere, incīdō, incīdī, incīsum | incido 3 [2] | | |
| | störe | dirimere, dirimō, dirēmī, diremptum | dirimo 3 | | |
| | störe | abrumpere, abrumpō, abrūpī, abruptum | abrumpo 3 | | |
| | störe | interrumpere, interrumpō, interrūpī, interruptum | interrumpo 3 | | |
| | störe | rumpere, rumpō, rūpī, ruptum | rumpo 3 | | |
| | verwirre | cōnfundere, cōnfundō, cōnfūdī, cōnfūsum | confundo 3 | | |
| | störe | dīstringere, dīstringo, dīstrīnxī, dīstrictum | distringo 3 | | |
| | störe | obstrepere, obstrepō, obstrepuī, obstrepitum | obstrepo 3 | | |
| | störe | impedīre, impediō, impedīvī (impediī), impedītum | impedio 4 | | |
| | eine durch den Krieg gestörte Entwicklung | rēs bellō interpellāta | res bello interpellata | | |
| | etwas kommt mir in die Quere | aliquid mihi dē imprōvīsō obicitur | aliquid mihi de improviso obicitur | | |