top

   
Wortform von: sortitus
Adiectiva verbalia auf -ātus, -ītus, -ūtus sind vom PPP eines (nicht immer belegten) Verbums der a-Stämme abgeleitet sortītus, sortīta, sortītum
durch das Los; schicksalshaft; erlost;
Substantiva verbalia auf -tus od. -sus (je nach Supinum) bezeichnen (wie kons. Stämme auf -io und a-St. auf -ura) die Tätigkeit od. den resultierenden Zustand (census, censio, censura) sortītus, sortītūs m
Losen; Los; Teil;
[4] Nom. / Gen. Sgl. // Nom. Pl. von sortītus, sortītūs m
Losen; Los; Teil;
[4] Akk. Pl. von sortītus, sortītūs m
Losen; Los; Teil;
[12] Nom. Sgl. m. von sortītus, sortīta, sortītum
durch das Los; schicksalshaft; erlost;
[63] Nom. Sgl. m. PPP vonsortīre, sortiō, sortīvī, sortītum
= sortīrī, sortior, sortītus sum;
[63] Nom. Sgl. m. PP vom Dep. sortīrī, sortior, sortītus sum
lose (um etw.); lasse losen (um etw.); verteile durch das Los; erlose; bekomme; erhalte; suche aus; wähle; bestimme; verschaffe; wähle aus;

[ Homepage | Inhalt | Stilistik | Latein | Lat.Textstellen | Griechisch | Griech.Textstellen  | Griech.Online-WörterbuchBeta-Converter | Varia | Mythologie | Ethik | Links | Literaturabfrage | Forum zur Homepage | Spende | Passwort | Feedback ]

Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
© 2000 - 2024 E.Gottwein© 2000 - 2024 - /LaWk/Fo01.php?qu=sortitus - Letzte Aktualisierung: 30.04.2020 - 09:03