Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

top

MENANDROS

 

Menander comicus: ΓΝΩΜΑΙ ΜΟΝΟΣΤΙΧΟΙ

 

Monosticha - Sententiae

 

Α

 

sagsin.jpg (1095 Byte) sagdex.jpg (1082 Byte)

 

 
Der griechische Text richtet sich nach der Ausgabe von Aristophanes / Dindorf 1884. Ebenso die mit (D) gekennzeichnete lateinische Übersetzung. Die mit (H) gekennzeichnete lateinische Übersetzung ist der Ausgabe von Lukian / Hemsterhusius 1708 entnommen. Die deutsche Übersetzung wurde von E.Gottwein (© 2004- 2024 ) neu angefertigt. Die lateinische Übersetzung von Menander / Estienne (Stephanus) 1596 war leider nicht verfügbar.
  1. Ἄνθρωπον ὄντα δεῖ φρονεῖν τἀνθρώπινα. – Du bist ein Mensch, so denk allein, was menschlich ist! – Hominem res sapere humanas, non ultra, decet. (D) (Men.Mon.1)
  2. Ἀναφαίρετον κτῆμ' ἐστὶ παιδεία βροτοῖς. – Ein unverlierbar Gut ist Bildung Sterblichen. – Bonum est, quod haud aufertur, eruditio. (D) (Men.Mon.2)
  3. Ἀεὶ τὸ λυποῦν ἐκδίωκε τοῦ βίου. – Vertreib aus deinem Leben stets, was traurig macht! – Expelle vita, quidquid ad luctum facit! (D) (Men.Mon.3)
  4. Ἀθάνατον ἔχθραν μὴ φύλαττε θνητὸς ὤν. – Dein Hass sei nicht unsterblich, da du sterblich bist! – Mortalis odia ne gere immortalia! (D) (Men.Mon.4)
  5. Ἃ ψέγομεν ἡμεῖς, ταῦτα μὴ μιμώμεθα. – Das lasst uns nicht nachahmen, was unseres Tadels wert! – Ea non imitemur, ipsi quae contemnimus! (D) (Men.Mon.5)
  6. Ἅπαν τὸ κέρδος ἄδικον ὂν φέρει βλάβην. Ein jeder Unrechtsnutzen trägt nur Schaden ein. – Affert iacturam, quodcumque iniustum est lucrum. (D) (Men.Mon.6)
  7. Ἅπαντα καιρῷ χάριν ἔχει τρυγώμενα. – Zur rechten Zeit geerntet, Dank weiß jeglich Ding. – Sunt gratiora cuncta carpta in tempore. (D) (Men.Mon.7)
  8. Ἄνθρωπος ὢν μέμνησο τῆς κοινῆς τύχης. – Als Mensch gedenke des gemeinsamen Geschicks! – Homo es: ergo fortunae esto communis memor! (D) (Men.Mon.8)
  9. Ἄδικον τὸ λυπεῖν τοὺς φίλους ἑκουσίως. – Mit Absicht seinen Freund zu kränken ist nicht recht. – Iniusta res est sponte amicos laedere. (D) (Men.Mon.9)
  10. Ἀχάριστος, ὅστις εὖ παθὼν ἀμνημονεῖ. – Undankbar ist, wer, wenn’s ihm gut ergeht, vergisst. – Qui benefici non meminit, ingratum voco. (D) (Men.Mon.10)
  11. Ἄγει δὲ πρὸς φῶς τὴν ἀλήθειαν χρόνος. – Es bringt die Zeit jedoch die Wahrheit an das Licht. – In lucis oras protrahit verum dies. (D) – At veritatem tempus in lucem extrahit. (H) (Men.Mon.11)
  12. Ἀγαθὸν μέγιστον ἡ φρόνησίς ἐστ' ἀεί. – Das größte Gut ist klares Denken jederzeit. – Bonum undequaque maximum prudentia est. (D) – Est maximum semper bonum prudentia. (H) (Men.Mon.12)
  13. Ἀνδρὸς τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν. – Ein Mann erträgt mit Anstand, was ihm widerfährt. – Tolerare casus fortiter virum decet. (D) (Men.Mon.13)
  14. Ἄγει τὸ θεῖον τοὺς κακοὺς πρὸς τὴν δίκην. – Die Gottheit bringt die Schlechten vor der Dike Thron. – Adducit ad supplicia numen improbos (D) (Men.Mon.14)
  15. Ἀβουλίᾳ γὰρ πολλὰ βλάπτονται βροτοί. – Oft schaden Menschen sich aus Unberatenheit. – Damna hominibus dat multa consili inopia. (D) (Men.Mon.15)
  16. Ἄνθρωπον ὄντα σαυτὸν ἀναμίμνησκ' ἀεί. – Dass du ein Mensch bist, sei dir jeder Zeit bewusst! – Hominem esse temet perpetim dicta tibi! (D) (Men.Mon.16)
  17. Ἀνεξέταστον μὴ κόλαζε μηδένα. – Bestrafe keinen ohne Prüfung seiner Tat (ohne dass du ihn verhört)! – Ne iudicato nisi bene auditum prius! (D) (Men.Mon.17)
  18. Ἀφεὶς τὰ φανερὰ μὴ δίωκε τἀφανῆ. – Verwirf, was klar ist, nicht, weil du nach Dunklem jagst! – Abstrusa omissis, quae patent, quaeras cave! (D) (Men.Mon.18)
  19. Ἀνὴρ πονηρὸς δυστυχεῖ, κἂν εὐτυχῇ. – Den schlechten Mann verfolgt das Unglück selbst im Glück. – Malus quod est beatus, hoc ipso est miser. (D) (Men.Mon.19)
  20. Ἄνθρωπος ὢν γίνωσκε τῆς ὀργῆς κρατεῖν. – Entschließe dich, dass du als Mensch den Zorn beherrschst! – Mortalis irae disce moderari impetum! (D) (Men.Mon.20)
  21. Ἅπαντας αὑτῶν κρείσσονας ἀνάγκη ποιεῖ. – Die Not lässt alle stärker werden, als sie sind. – Vires adauget omnibus necessitas (D) (Men.Mon.21)
  22. Αἰσχρὸν δὲ μηδὲν πρᾶττε, μηδὲ μάνθανε. – Nichts tue, merke nicht auf das, was schändlich ist! – Nil facito discitove, turpe quod siet! (D, H) (Men.Mon.22)
  23. Ἀνδρὸς πονηροῦ φεῦγε συνοδίαν ἀεί. – Geh nie gemeinsam mit dem Schlechten deinen Weg! – Hominis mali usquequaque congressus fuge! (D) (Men.Mon.23)
  24. Ἀνδρῶν δὲ φαύλων ὅρκον εἰς ὕδωρ γράφε. – Ins Wasser schreibe eines schlechten Mannes Eid! – Scribantur in aqua, si qua iurat improbus (D) (Men.Mon.24)
  25. Ἀνδρὸς χαρακτὴρ ἐκ λόγου γνωρίζεται. – Des Mannes Art erkennt an seiner Rede man. – Cuius notae sit quisque, indicium oratio est. (D) (Men.Mon.25)
  26. Ἀνδρὸς δικαίου καρπὸς οὐκ ἀπόλλυται. – Gerechten Mannes Frucht welkt nimmermehr dahin. – Haud fructus eius, qui vir est iustus, perit. (D) (Men.Mon.26)
  27. Ἀνὴρ δὲ χρηστὸς χρηστὸν οὐ μισεῖ ποτε. – Ein guter Mann hasst einen guten nimmermehr. – Numquam est bono exosus alter vir bonus. (D) – Non odit umquam vir probus virum probum. (H) (Men.Mon.27)
  28. Ἄνθρωπος ἀτυχῶν σῴζεθ' ὑπὸ τῆς ἐλπίδος. – Ein Mensch erhält im Unglück von der Hoffnung sich. – Presso miseria spes salus est unica (H) (Men.Mon.28)
  29. Ἀνὴρ γὰρ ἄνδρα καὶ πόλις σῴζει πόλιν. – Denn es erhält der Mann den Mann, die Stadt die Stadt. – Servat virum vir, civitatem civitas. (D) (Men.Mon.29)
  30. Ἀνὴρ ἄριστος οὐκ ἂν εἴη δυσγενής. – Dem besten Mann gebricht’s wohl nicht an edlem Sinn. – Virtute summum ne voces ignobilem! (D) (Men.Mon.30)
  31. Ἀνδρὸς πονηροῦ σπλάγχνον οὐ μαλάσσεται. – Das Herz des Schlechten lässt sich nicht besschwichtigen. – Miserescere haud scit improbi cordis rigor. (D) (Men.Mon.31)
  32. Ἀνδρὸς κακῶς πράττοντος ἐκποδὼν φίλοι. – Ist jemand erst in Not, sind seine Freunde fern. – Fugiunt amici, quem fugit felicitas. (D) (Men.Mon.32)
  33. Ἄριστόν ἐστι πάντ' ἐπίστασθαι καλά. – Am besten ist es, dass man alles Gute kennt. – Honesta scire cuncta praestantissimum. (D) (Men.Mon.33)
  34. Ἀεὶ δ' ὁ σωθείς ἐστιν ἀχάριστος φύσει. – Stets von Natur ist, wer gerettet, undankbar. – Debere vitam semper ingratos facit. (D) (Men.Mon.34)
  35. Ἄνευ προφάσεως οὐδὲν ἀνθρώποις κακόν. – Die Menschen trifft ein Unglück niemals ohne Grund. – Inter homines malum omne praetextum invenit. (D) (Men.Mon.35)
  36. Ἀνελεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ φιλάργυροι. – Der Geizige kennt den Genuss der Freiheit nicht. – Illiberalem reddit amor pecuniae. (D) (Men.Mon.36)
  37. Ἆρ' ἐστὶ θυμοῦ φάρμακον χρηστὸς λόγος; - Ein gutes Wort ist fürs Gemüt (ist gegen Zorn) ein Heilmittel. – Irae remedium sapiens est oratio. (D) (Men.Mon.37)
  38. Ἅπαντας εὖ πράττοντας ἥδομαι φίλους. – Wenn allen Freunden gut es geht, erfreut es mich. – Fortuna nostra amicos beneficat bona. (D) (Men.Mon.38)
  39. Ἃ μὴ προσήκει μήτ' ἄκουε μήθ' ὅρα. – Was dir nicht zukommt, hör es nicht, noch sieh es an! – Quod indecorum est, tu nec audi nec vide! (D) – Neque videas neque audias, quae non decet! (H) (Men.Mon.39)
  40. Ἀνὴρ ἀχάριστος μὴ νομιζέσθω φίλος. – Es gelte nicht als Freund ein undankbarer Mensch! – Cave hominem ingratum credas tibi amicum fore! (D) (Men.Mon.40)
  41. Ἅπαντας ἡ παίδευσις ἡμέρους τελεῖ. – Erziehung ist es, die am Ende alle zähmt. – Doctrina mores esse non patitur feros. (D) (Men.Mon.41)
  42. Αἱ δ' ἐλπίδες βόσκουσι τοὺς κενοὺς βροτῶν. – Die eitlen Menschen nähren ihre Hoffnungen. – Vana quibus est mens, alere spes illos solet. (D) (Men.Mon.42)
  43. Αὐτὸς πενωθεὶς τοῖς ἔχουσι μὴ φθόνει. – Sei, selbst in Armut, neidisch nicht auf den, der hat! – Noli ipse pauper invidere habentibus! (D) (Men.Mon.43)
  44. Ἀρχῆς τετευχὼς ἴσθι ταύτης ἄξιος. – Erweise dich des Amtes wert, das du erlangt! – Fac lectus imperare te dignum imperi! (D) – Imperium adeptus dignum eo te praebeas! (H) (Men.Mon.44)
  45. Ἀνὴρ ὁ φεύγων καὶ πάλιν μαχήσεται. – Bald nimmt der Mann, der flieht, auch wieder teil am Kampf. – Iterum pugnabit ille etiam, qui fugerit. (D) (Men.Mon.45)
  46. Ἅπαντές ἐσμεν εἰς τὸ νουθετεῖν σοφοί, - Um zu ermahnen, sind wir alle klug genug, – Alios quidem culpare sapientes sumus; (D) (Men.Mon.46)
  47. αὐτοὶ δ' ἁμαρτάνοντες οὐ γιγνώσκομεν. – doch für die eignen Fehler fehlt die Einsicht uns. – at nostra nos delicta non agnoscimus. (D) (Men.Mon.47)
  48. Ἄρεσκε πᾶσι καὶ σὺ μὴ σαυτῷ μόνῳ. – Gefalle allen, und nicht du nur dir allein! – Aliis placere quaere, non soli tibi! (D) (Men.Mon.48)
  49. Ἀνουθέτητόν ἐστιν ἡ παρρησία. – Die Redefreiheit äußert ohne Warnung sich. – Nimia libertas vitium inemendabile est. (D) (Men.Mon.49)
  50. Ἀσυλλόγιστόν ἐστιν ἡ πονηρία. – Die Schlechtigkeit ist nimmermehr berechenbar. – Rationis actu nescit improbitas regi. (D) (Men.Mon.50)
  51. Ἀνὴρ ἄβουλος εἰς κενὸν μοχθεῖ τρέχων. – Wer planlos ist, der läuft ins Leere voller Müh. – Frustra laborat cursus expers consili. (D) – Perdere vir inconsultus operam omnem solet. (H) (Men.Mon.51)
  52. Ἀνὴρ δίκαιος πλοῦτον οὐκ ἔχει ποτέ. – Gerechtigkeit hat keinen Mann je reich gemacht. – Viro non umquam eveniunt divitiae probo. (D) (Men.Mon.52)
  53. Ἀρχὴν νόμιζε τὸν θεὸν † φοβεῖσθαι. – Der rechte Anfang, glaub’ es, ist die Gottesfurcht. – Dei timorem principium omnium puta! (D) (Men.Mon.53)
  54. Ἀδίκοις φίλοισιν ἢ κακοῖς μὴ συμπλέκου. – Dem ungerechten oder schlechten Freund bleib fern! – Amicis uti fuge malis aut improbis! (D) (Men.Mon.54)
  55. Ἀνὴρ δ' ἄβουλος ἡδοναῖς θηρεύεται. – Zur Beute seiner Lüste wird, wer planlos ist. – Improvido res propria deliciis capi. (D) (Men.Mon.55)
  56. Ἄξεις ἀλύπως τὸν βίον χωρὶς γάμου. – Du führst dein Leben ohne Ehe frei von Leid. – Secura vita est absque matrimonio. (D) (Men.Mon.56)

SUPPLEMENTUM III - EX ALDO.

  1. Ἀνὴρ δίκαιός ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, (Men.Mon.638)
  2. ἀλλ’ ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται. (Men.Mon.639) – Gerecht ist nicht schon der Mann, der kein Unrecht tut, | sondern wer Unrecht tuen könnte, doch nicht will. – Non iustus omnis abstinens iniuriae est, | sed qui nocere quum potest, tunc abstinet. (D)
  3. Ἆρ’ ἐστὶ συγγενές τι λύπη καὶ βίος. – Es sind ja Leid und Leben irgendwie verwandt. – Res sunt cognatae vita et anxietudines. (D) (Men.Mon.640)
  4. Αὐθαίρετος λύπη ‘στὶν ἡ τέκνων σπορά. – Die Kinderzeugung ist ein selbstgewähltes Leid. – Spontalis est miseria satio liberûm (Men.Mon.641)
  5. Ἀκμὴ τὸ σύνολον οὐδὲν ἄνθους διαφέρει. – Des Lebens Blüte ist ganz wie der Blume Pracht. – Nil flore differt vegetus aetatis vigor. (D) (Men.Mon.642)
  6. Ἀνὴρ ἀτυχῶν δὲ σώζεται ταῖς ἐλπίσιν. – Allein die Hoffnung trägt den, der im Unglück ist. – Presso miseria spes salus est unica. (D) (Men.Mon.643)
  7. Ἀνάπαυσίς ἐστι τῶν κακῶν ἀπραξία. – Erleichterung vom Unglück bringt Untätigkeit. – Mali est levamen esse sine negotio. (D) (Men.Mon.644)
 
sagsin.jpg (1095 Byte) sagdex.jpg (1082 Byte)
Sententiae excerptae:
Griech. zu "Menander"
Literatur:
zu "Menander"
806
Aristophanes / Dindorf
Aristophanis comoediae et deperditarum fragmenta ex nova recensione Guilelmi Dindorf. Accedunt Menandri et Philemonis fragmenta auctiora et emendatiora. Graece et latine cum indicibus
Paris (Firmin-Didot) 1884

2154
Aristophanes / Dindorf
Aristophanis comoediae et deperditarum fragmenta ex nova recensione Guilelmi Dindorf. Accedunt Menandri et Philemonis fragmenta auctiora et emendatiora. Graece et latine cum indicibus
Paris (Firmin-Didot) 1884

2199
Barbieri, Andrea
Ricerche sul Phasma di Menandro
Bologna : Pàtron, 2001

2193
Beroutsos, Demetrios C.
A commentary on the "Aspis" of Menander
Göttingen : Vandenhoeck & Ruprecht, 2005-

2182
Blänsdorf, J.
Rez: Gaiser, K.: Menanders "Hydria"
in: GGA 232/1980,42

3971
Blume, Horst-Dieter
Menander
Darmstadt, WBG 1998

2189
Breuninger, A.
Zu Menanders Dyskolos
in: AU XXV 5/1982,21

2190
Büchner, K.
Epikur bei Menander. Die Atticus-Vita des Cornelius Nepos
in: Stud.I: Lukrez, Wiesbaden 1964

1555
Burck, Erich
Vom Menschenbild in der römischen Literatur
Heidelberg (Winter) 1966

2191
Dalfen, J.
Von Menander und Plautus zu Shakespeare und Moliere...(Rezeption)
in: Neukamp: Dialog XXII München 1988

2153
Führer, R.
Β. Λιαπῆς, Μενάνδρου Γνῶμαι Μονόστιχοι. Εἰσαγωγή - μετάφραση - σχόλια
in: Gnom.77/2005 H.8, S.657-659

2155
Gaiser, K.
Ein Lob Athens in der Komödie (Menander, Fragm. Didot.) (Taf..)
in: Gymn 75/1968

2156
Gaiser, K.
Menander und der Peripatos
in: AuA 13/1967,8

2157
Gaiser, K.
Zum "Miles Gloriosus" des Plautus. Menander. literaturgesch.Stellung
in: Lefevre: Komödie, WBG 1973 (WdF 236)

3018
Gaiser, K.
Einige Menander-Fragmente in Verbindung mit Plautus und Terenz.
in: Wien.Stud.79,1966, 191-201

2197
Gomme, Arnold W.
Menander : a commentary
Reprinted. - Oxford [u.a.] : Oxford Univ. Press, 2003

2158
Handley, E.W.
Menander und Plautus: Eine vergleichende Untersuchung
in: Lefevre: Komödie, WBG 1973 (WdF 236)

2159
Harder, R.
Zu Menanders Schiedsgericht. Plotins Leben, Wirkung und Lehre
in: Kl.Schrft., München (Beck) 1960

2160
Henry, M.M.
Menander's Courtesans and the Greek Comic Tradition
FfM/Bern/New York (Lang) 1985

2161
Hesse, N.
Dyskolos oder Menschenfeind? ..Charakteristik des Dyskolos von Menander
in: AuA 15/1969,81 / ORD

2162
Jäger, G.
Menanders "Samia" als Lektüre der 11.Jahrgangsstufe
in: Anr 24/1978,104

2163
Kakridis, J.T.
Zu Menanders Aspis
in: Herm.100/1972,489 (Misz.)

2195
Katsouris, Andreas G.
Menandri Concordantiae
Hildesheim [u.a.] : Olms, 2004

2212
Konstan, David
Greek comedy and ideology
New York [u.a.] : Oxford Univ. Press, 1995

2208
Krieter-Spiro, Martha
Sklaven, Köche und Hetären : das Dienstpersonal bei Menander ; Stellung, Rolle, Komik und Sprache
Stuttgart [u.a.] : Teubner, 1997

2164
Landfester, M.
Versöhnung folgt nach dem Streit. Humanität und Komik bei Menander
in: Gymn 96/1989

2196
Lape, Susan
Reproducing Athens : Menander's comedy, democratic culture, and the Hellenistic city
Princeton, NJ [u.a.] : Princeton Univ. Press, 2004

2165
Lefèvre, E.
Wissen der Bühnepersonen bei Menander u.Terenz am Bsp.der Andria
in: Mus.Helv.28/1971,21-48

2213
Lefèvre, Eckard
Terenz' und Menanders Heautontimorumenos
München : Beck, 1994

2198
Lefèvre, Eckard.
Terenz' und Menanders Eunuchus
München : Beck (Zetemata 117, München ) 2003

2166
Lesky, A.
Theophorumenä und die Bühne Menanders
in: Ges.Schrft., Bern (Francke) 1966

2209
Ling, Roger
The insula of the Menander at Pompeii
Oxford : Clarendon Press, 1997-

3022
Luck, G.
Elemente der Umgangssprache bei Menander und Terenz
in: Rh.Mus. 108,1965, 269-277

2167
Ludwig, W.
Von Terenz zu Menander
in: Lefevre: Komödie, WBG 1973 (WdF 236)

2168
Lukian / Hemsterhusius
Lucianus. (Colloquia selecta et Timon. Cebetis Thebani Tabula. Menandri sententiae morales. Graece et Latine. Colloqia Luciani et Timonem notis illustravit Tiberius Hemsterhusius
Amsterdam (Wetstein) 1708

2169
Maas, P.
Bespr.Gudemann,Textüberlieferung der aristot.Poetik. Zu Menander
in: Kl. Schrft., München (Beck) 1973

300
Mahaffy, J.P.
Social Life in Greece from Homer to Menander
London, Macmillan and Co, 1902

2170
Mahaffy, J.P.
Social Life in Greece from Homer to Menander
London, Macmillan and Co, 1902

2205
Martina, Antonio
Menandro, Epitrepontes - 2,1: Prolegomeni, 2,2: Commento
2000

2171
Meineke, A.
Quaestionum Menandrearum specimen primum
Berlin 1818

2194
Menander
Plays and fragments
London [u.a.] : Penguin Books, 2004

2202
Menander
La Samia
Bari : Edipuglia, 2001

2204
Menander
The plays and fragments
Oxford [u.a.] : Oxford Univ. Press, 2001

2172
Menander / Dindorf
Menandri et Philemonis fragmenta auctiora et emendatiora, graece et latine cum indicibus, ex nova recensione Guilelmi Dindorf.
Paris (Firmin-Didot) 1884 (in: Aristophanis comoediae)

2173
Menander / Estienne, H.
Comicorum Graecorum Sententiae, id est gnoomai, Latinis versibus ab Henr. Stephano [editore et translatore] redditae, & annotationibus illustratae. Graece & Latine.
Geneva [Henricus Stephanus (Estienne)] 1569

2174
Menander / Jäkel, S.
Menandri Sententiae. Comparatio Menandri et Philistionis. Ed. Siegfried Jaekel.
Leipzig (Teubner) 1964

2207
Menander / Kassel, Rudolf
Poetae comici Graeci ; 6, 2 ; Menander : testimonia et fragmenta apud scriptores servata
1998

2206
Menander / Lamagna, Mario
Menandro, la donna di Samo : testo critico, introduzione, traduzione e commentario
Napoli : Bibliopolis, 1998

2175
Menander / Mette, H.-J.
Menanders Dyskolos, Hg. mit Indices von H.-J. Mette
Göttingen (V&R) 1961

2176
Menander / Morel, W.
Neuen Szenen aus Menanders Samia, deutsch von Willy Morel
in: Gymn 77/1970

2177
Mette, H.J.
"Periergia" bei Menander
in: Gymn 69/1962

2178
Newiger, H.-J.
Griechische Komödie: Kratinos.Eupolis.Aristoph.Menander...
in: Vogt,E.: Gr.Lit., Heidelberg o.J.

2179
Plepelits, K.
Über einen Schulversuch im Griech..: Menanders Dyskolos, zweisprachig
in: AU XIV 4,72

2210
Pompella, Giuseppe
Lexicon Menandreum
Hildesheim [u.a.] : Olms-Weidmann, 1996

2180
Rieth, O.
Kunst des Menanders in den
Hildesheim (Olms) 1964 / in: Lefevre: Komödie, WBG 1973 (WdF 236)

2181
Schadewaldt, W.
Menander (Komödie)
in: Hellas und Hesperien I, Zürich 1970

3003
Schoell, Fritz
Menanders Perinthia in der Andria des Terenz
Heidelberg : Winter, 1912

2203
Segal, Erich
Oxford readings in Menander, Plautus, and Terence
Oxford [u.a.] : Oxford Univ. Press, 2001, 2006

2200
Stefani, Grete
Menander : la Casa del Menandro di Pompei ; Antiquarium di Boscoreale, 8 marzo - 8 giugno 2003
Milano : Mondadori Electa, 2003

2183
Stoessl, F.
Dyskolos des Menander
in: Gymn 67/1960

2201
Terentius Afer, Publius
Der Eunuch : Lustspiel nach Vorbildern des Menander
[Nachdr.]. - Stuttgart : Reclam, 2001

2184
Theuerkauf, A.
Menanders Dyskolos als Bühnenspiel und Dichtung
Diss. Göttingen 1960

1409
Treu, K.
Die Menschen Menanders. Kontinuität und Neuerung im hellenistischen Menschnbild
in: Müller, Reimar (Hg.): Mensch als Maß Berlin (Akademie-Verlag) 1976, S. 399-422

2185
Treu, K.
Menanders Menschen als Polisbürger
in: Philol.125/1981,211

2186
Treu, K.
Menschen Menanders. Kontinuität u.Neuerung im hellenist.Menschenbild
in: Müller, R.: Mensch, Berlin 1976

2187
Vicenzi, O.
Dyskolos des Menander
in: Gymn 69/1962

2192
Whitehorne, J.
Menander"s "Androgynos": Plot, Personae, and Context
in: Herm.129/2001, 251

2211
Zagagi, Netta
The comedy of Menander : convention, variation, and originality
Bloomington : Indiana University Press, c1995

2188
Zuntz, G.
Interpretation of a Menander fragment
in: PBA 42/1956


- /Grie/menand/monost_a.php - Letzte Aktualisierung: 29.12.2020 - 18:05