Gewünschtes Wortfeld zum Gebrauch von λόγος - lo/goj:
ἀληθής, ές (λήθω), unverhohlen, aufrichtig, wahr; Hom. öfter ἀληθέα neutr., ἀληθέα μυθήσασθαι Hom.Il. 6, 882, ἀληθέα πάντ' ἀγορεύσω Hom.Od. 3, 254, ἀληθέα εἰπε 13, 254; einmal die Form ἀληθές, Hom.Od. 3, 247 σὺ δ' ἀληθὲς ἐνίσπες; einmal ἀληθής, Hom.Il. 12, 433 γυνὴ ἀληθής, ein redliches Weib; – ἀλαθεῖ νόῳ, mit aufrichtigem Sinne, Pind. O. 2, 92; ἀλ. κατήγορος Aesch.Th. 421; θεὸς ἀλ. Eur.Ion. 1524. – Von Sachen: der Wahrheit gemäß, wirklich so beschaffen, zuverlässig und echt, λόγος Hdt. 5, 41; Plat.Phdr. 270 c, ἀρετή Phaed. 69 b; πίστις, ἐπιστήμη, dem ψευδής entgegengesetzt, Gorg. 454 d. Sehr geläufig ist die Vrbdg τἀληθές u. τἀληθῆ εἰπεῖν; πᾶν τἀλ. Soph. Trach. 453. Übh. τὸ ἀληθές, das Wahre, die Wahrheit, auch adverb. gebraucht, in Wahrheit, wirklich, von Hdt. an oft. – Wahrhaftig, die Wahrheit sagend, z. B. ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ Rep. II, 382 e; – ἄληθες; mit so verändertem Ton, in ironischen Fragen: wirklich? in der Tat? Soph.OR. 350 Ant. 754; Ar.Ach. 857 Ran. 840. – Adv. ἀληθῶς, ion. ἀληθέως, wirklich, in der Tat; auch mit subst., ὁ ἀληθῶς οὐρανὸς καὶ τὸ ἀληθῶς φῶς καὶ ἡ ὡς ἀληθῶς γῆ Plat.Phd. 109 e; ἡ ἀλ. μουσική Antiphan. Ath. XIV, 648 e; Am häufigsten bei den Attikern ὡς ἀληθῶς, τὸν ὡς ἀληθῶς ἰατρόν Rep. I, 345 c; ἦ γάρ ἐστιν ὡς ἀληθῶς ἀφιγμένος Eur.Or. 727. ἀληθίζομαι, die Wahrheit sagen, Hdt. 1, 136 u. öfter, immer im praes.; Plut., Luc. Apophth. p. 230 u. Sp. brauchen das act. in derselben Bdtg.
Zurück