Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

"vates"

 

Nach dem Lemma von Lewis & Short

vātes (vātis , Cic. Div. 2, 5, 12 Christ.), is (gen. plur. vatium, id. Leg. 2, 8, 20 al.) [perh. kindr. with Sanscr. vad, dicere, loqui; cf.: vas, vadis, and old Irish, fáith]

  • a foreteller, seer, soothsayer, prophet.
    • I. Lit.:
      • bonus vates poteras esse, nam quae sunt futura, dicis, Plaut.Mil.3,3,37;
      • falsus utinam vates sim, Liv.21,10,10 ; Liv.4,46,5; Liv.36,15,2; Enn ap.Cic.Div.1,58,132 (Trag.v.356 Vahl.); Lucr.1,102; Cic.Leg.2,8,20;Cic.nat.1,20,55; Liv.25,1,8;39, Liv.8,3;39, Liv.8,16,8; Sall.H.1,48,3 Dietsch; Verg.georg.3,491; Verg.georg.4,387; Verg.georg.4,392; Verg.Aen.3,246; 5, 524; Hor.sat.2,5,6 al. -
      • Fem.:
        • tuque, o sanctissima vates, Praescia venturi, Verg.Aen.6,65;
        • vatis sub tecta Sibyllae,Verg.Aen.6,211; Verg.Aen.3,187; Verg.Aen.6, 636; Sen.Troad.37. -
    • II. Transf.
      • A. A poet; a poetess (the oldest name for a poet; but it fell into contempt, and was discarded for poëta, until restored to honor by Vergil; v. Munro ad Lucr.1,102:
        • versibu' quos olim Fauni vatesque canebant, Enn.ap.Cic.Brut.19,76 (Ann. v. 222 Vahl.); Verg.ecl.7,27; Verg.ecl.9,34; Hor. c.1,1,35; Hor.c.2,20,3; Hor.c.4,6,44; Hor.c.4,9,28; Tac.Or.9; Quint.10,1,48; Quint.12,10,24; Plin.14,4,6, § 56; cf. Varr.L.L.7, § 36 Müll. -
        • Fem.:
          • sola tuum vates Lesbia vincit opus, i.e. Sappho, Ov.trist.3,7,20. -
      • B. An oracle, i. e. a teacher, master, authority in any art or profession (post-Aug. and rare):
        • Herophilus medicinae vates mirandā arte, Plin. 11, 37, 88, §

vātĭcĭnor , ātus, 1, [vates]

  • to foretell, predict, prophesy, forebode, vaticinate (syn.: ominor, divino).
    • I. Lit.: furor vera vaticinatur, Cic.Div.1,31,67;
      • quod et somniantibus saepe contingit et vaticinantibus per furorem, Cic.Div.1,18,34;
      • haec duce praedico vaticinorque deo, Ov.Pont.3,4,94 ; cf. Liv.2,41,5; Liv.5,15,4; Quint.4,2,3; Ov.her.16,278; Ov.her.268 al. -
    • With object-clause:
      • saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, Ov.met.4,9 ; Ov.met.8,773. -
    • Poet.:
      • parcite, vaticinor, cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I warn you as a prophet, Ov.met.15,174 ; cf.:
      • venturi praescia Manto Per medias fuerat ... Vaticinata vias, Ov.met.6, 159;
      • vaticinor moneoque, id. Ov.Pont.1,1,47. -
    • II. Transf.
      • A. To sing or celebrate as a poet:
        • Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque mundo constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic.Lael.7,24;
        • Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. Vetera vaticinamini, you're singing the old song, Plaut.Ps.1,3,129. -
      • B. To rave, rant, talk foolish stuff:
        • vaticinari atque insanire, Cic.Sest.10,23;
        • sed ego fortasse vaticinor, et haec omnia meliores habebunt exitus, Cic.Fam.2,16,6 .
  • nach Forcellini:
    • Homo divinus, fatidicus, qui per furorem quendam res futuras praesentit et praedicit (Verg.Aen.6,65), etiam, quae nunc usu veniunt, canit (Nep.Att.16,4). Vates suadent (Cic.Har.resp.13), minantur (Lucr.nat.1,109). Fatidicorum et vatum effata incognita interpretanda sunt (Cic.leg.2,8). Fit, ut audientibus furere, insanire, nugari videantur.
    • Saepe dicitur de poetis, qui se quoque iactant divino instinctu afflari et praescios esse futuri ; nam numinum praesentia vati (Simonidi) dat vitam (Phaedr.4,24). Itaque vates (Verfilius) maxime venerandus est (Colum.10 praef.). Vatibus hic mos est, centum sibi poscere voces, centum ora, et linguas optare in carmina centum (Pers.5,1). Horatius poeta saepius se ipse vatem (lyricum vatem, vatem Romanum) nominat (Hor.c.1,1,35; Hor.c.1,31,2; Hor.c.2,20,3; Hor.c.4,6,44)
    • Translate sic dicitur, qui in aliqua arte maxime excellit, quasi a dis edoctus eius artis secreta scit (medicus e.g., vel iuris consultus).

 

   quae sunt exaranda
   
 
   
   
 
Sententiae excerptae: