Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

Homer, Odyssee 11, 90 - 118

Die Unterwelt

bu_left.gif (929 Byte)

  bu_right.gif (931 Byte)

 

Odysseus in der Unterwelt
Beachte: Odysseus beim Opfer. Vor ihm Teiresias. Auf halber Höhe rechts oben Elpenor, der keinen Zugang zur Unterwelt erhält, weil er noch nicht bestattet ist. Odysseus wird seinetwegen nach Aiaia zurückfahren.

od_hades2.jpg (50703 Byte)

B. Andreae S. 63 u. Würdigung S. 63f: Odysseus "läßt sich vom Nordwind zu den Grenzen des Okeanos und zum Eingang der Unterwelt treiben. Der Maler hat diesen Eingang als ein riesiges Felsentor gestaltet, nahe am Meer, welches das Schiff des Odysseus heranträgt. Durch das Felsentor fällt dumpfes Licht in das blaugrüne Dämmern des schilfbewachsenen Hades. Daraus tauchen Scharen langgewandeter Schatten auf und drängen an die Grube, in die Odysseus das Blut eines geschächteten Widders fließen läßt.
Zwei Gefährten halten das Tier an den Beinen, so dass der Kopf mit durchschnittener Gurgel herabhängt. Odysseus, den Fuß auf den Aushub der Grube gestellt, den linken Arm über den Oberschenkel gelegt, das Schwert, mit dem er die Schatten zurückhielt, in der Rechten, lauscht der ehrfurchtgebietenden Gestalt des gebeugten Sehers. Weißes Haar zeugt von dessen Alter, der Stab in der Linken von seiner Blindheit.
Unter den bleichen Schatten fallen einige Frauen in gelben Gewändern und drei abseits stehende Gestalten auf. Die Frauen sind Antikleia, des Odysseus Mutter, mit der er ein schmerzliches Gespräch führt, und eine Reihe von Heroinen, welche die Urmütter vieler Helden waren, mit denen Odysseus vor Troja zog (Od. 11, 210ff.). Die Männer aber sind wohl Agamemnon, Achilleus und Aias, mit denen Odysseus die unseligen Tage ihres Endes beschwört (Od. 11, 387ff.).
" (Andreae, 250 ff)
Bildquelle: Univ.Texas
Für einen Sterblichen ist es nicht schwer, in den Hades zu kommen. Elpenor ist das beste Beispiel dafür. Doch um als Lebender hinab und dann wieder hinauf zu kommen, dazu bedarf es schon einer besonderen Auszeichnung. Für einen Helden ist deswegen dieses Abenteuer immer das schwierigste, die Nagelprobe auf sein Heldentum. Odysseus hat es noch relativ leicht. Er muss nicht eigentlich hinab, wie Orpheus, Herakles oder Aeneas. Er muss nur ganz weit nach dem Westen fahren und über einer Grube ein Blutopfer darbringen. Dann kommen die Toten zu ihm. Nach Elpenor und seiner Mutter zeigt sich der Seher Teiresias.

 

90 [ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Θηβαίου Τειρεσίαο,
χρύσεον σκῆπτρον ἔχων, ἐμὲ δ' ἔγνω καὶ προσέειπε·
["διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,]
τίπτ' αὖτ', ὦ δύστηνε, λιπὼν φάος ἠελίοιο
ἤλυθες, ὄφρα ἴδῃ νέκυας καὶ ἀτερπέα χῶρον;
95 ἀλλ' ἀποχάζεο βόθρου, ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,
αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω."
ὣς φάτ', ἐγὼ δ' ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
κουλεῷ ἐγκατέπηξ'. ὁ δ' ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,
καὶ τότε δή μ' ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων·
100 "νόστον δίζηαι μελιηδέα, φαίδιμ' Ὀδυσσεῦ·
τὸν δέ τοι ἀργαλέον θήσει θεός. οὐ γὰρ ὀίω
λήσειν ἐννοσίγαιον, ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ,
χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.
ἀλλ' ἔτι μέν κε καὶ ὧς, κακά περ πάσχοντες, ἵκοισθε,
105 αἴ κ' ἐθέλῃς σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων,
ὁππότε κεν πρῶτον πελάσῃς εὐεργέα νῆα
Θρινακίῃ νήσῳ, προφυγὼν ἰοειδέα πόντον,
βοσκομένας δ' εὕρητε βόας καὶ ἴφια μῆλα
Ἠελίου, ὃς πάντ' ἐφορᾷ καὶ πάντ' ἐπακούει.
110 τὰς εἰ μέν κ' ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
καί κεν ἔτ' εἰς Ἰθάκην, κακά περ πάσχοντες, ἵκοισθε·
εἰ δέ κε σίνηαι, τότε τοι τεκμαίρομ' ὄλεθρον
νηί τε καὶ ἑτάροις'. αὐτὸς δ' εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
ὀψὲ κακῶς νεῖαι, ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
115 νηὸς ἐπ' ἀλλοτρίης· δήεις δ' ἐν πήματα οἴκῳ,
ἄνδρας ὑπερφιάλους, οἵ τοι βίοτον κατέδουσι
μνώμενοι ἀντιθέην ἄλοχον καὶ ἕδνα διδόντες.
ἀλλ' ἦ τοι κείνων γε βίας ἀποτείσεαι ἐλθών·
Auf dem letzten Bild der Esquilinischen Fresken erblickt Odysseus im Inneren der Unterwelt: den Jäger Orion, Tityos, Sisyphos und die Danaiden. Die Danaiden sind der Odyssee noch unbekannt. Tantalos wird in der Odyssee genannt, fehlt aber hier. Er dürfte auf der rechten Bildhäfte dargestellt gewesen sein, die sich nicht erhalten hat.    (Andreae, 251)
Sententiae excerptae:
Griech. zu "Hom.Od"
58
ὑπὲρ μόρον
über das nötige Maß hinaus
Hom.Od.1,35

66
Ἄλλος γάρ τ’ ἄλλοισιν ἀνὴρ ἐπιτέρπεται ἔργοις.
Jeder erfreut sich an anderen Dingen.
Hom.Od.14,228

104
Ἄνθρωποι δὲ μινυνθάδιοι τελέθουσιν
Ach, nur kurz dauert der Menschen Leben (ast hominibus brevibus spatiis constringitur aevum)
Hom.Od.19,237

760
Ἢ δόλῳ, ἠὲ βίηφι· ἢ ἀμφαδὸν, ἠὲ κρυφηδόν.
Entweder mit List oder mit Gewalt; entweder offen oder heimlich.
Zenob.1,93 (Hom.Od.9,406; Hom.Od.11,119)


Literatur:
zu "Homer" und "Unterwelt"
[ Homepage | Hellas 2000 | Stilistik | Latein | Latein. Lektüre | Lateinisches Wörterbuch | Lateinischer Sprachkurs | Lateinische Grammatik | Lat.Textstellen | Römische Geschichte | Griechisch | Griech. Lektüre | Griechisches Wörterbuch | Griechischer Sprachkurs | Griechische Grammatik | Griech.Textstellen | Griechische Geschichte | LandkartenBeta-Converter | Varia | Mythologie | Bibliographie | Ethik | Literaturabfrage]
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom - /Grie/hom/HomOd180.php - Letzte Aktualisierung: 29.12.2020 - 15:40